Panahandeh (Refugee) - Kourosh Yaghmaei

وقتی که آسمون شهر سقف کوتاهی باشه

خوش ترین لحظه هامون گذر آهی باشه

با چه شوقی ما به شب وعده فردا رو بدیم

راز رودی که نرفت رو به دریا رو بگیم

توی باغچه گل نمونده همه فصلها پاییزه

تا میاد اسم بهار همه برگها میریزه

پر پروانه شعرم توی آخرین غزل سوخت

پای شب مفتاد و غمگین چشماشو به دست من دوخت

پای دیوار شکسته واسه این مردم دلتنگ بزنم ساز

نه یه شعری نه یه آهنگ همه دلتنگ همه دلتنگ

نه یه شوقی به گلهای رنگ پریده بزنم رنگ…

وقتی که آسمون شهر سقف کوتاهی باشه

خوش ترین لحظه هامون گذر آهی باشه

با چه شوقی ما به شب وعده فردا رو بدیم

شب تار و بی چراغ کوره راهی رو بریم

توی باغچه گل نمونده همه فصلها پاییزه

تا میاد اسم بهار همه برگها میریزه

پر پروانه شعرم توی آخرین غزل سوخت

پای شب مفتاد و غمگین چشماشو به دست من دوخت

نه دیگه شوقی نمونده واسه این مردم دلتنگ بزنم ساز

نه یه شعری نه یه آهنگ همه دلتنگ همه دلتنگ

نه یه شوقی به گلهای رنگ پریده بزنم رنگ…

Wenn der Himmel der Stadt ein kurzes Dach ist

Möge unser glücklichster Moment vorübergehen

Wie eifrig versprechen wir morgen bis in die Nacht

Lassen Sie uns das Geheimnis des Flusses erzählen, der nicht ins Meer mündete

Im Blumengarten sind alle Jahreszeiten Herbst

Wenn der Frühling kommt, werden alle Blätter fallen

Der Schmetterling meines Gedichts wurde im letzten Sonett verbrannt

Am Ende der Nacht starrte er mit traurigen und traurigen Augen auf meine Hand

Am Fuß der zerbrochenen Mauer vermisse ich diese Menschen

Kein Gedicht, kein Lied, jeder vermisst jeden

Ich will die blassen Blumen nicht färben...

Wenn der Himmel der Stadt ein kurzes Dach ist

Möge unser glücklichster Moment vorübergehen

Wie eifrig versprechen wir morgen bis in die Nacht

Lass uns in der dunklen Nacht ohne Lampe auf eine Straße gehen

Im Blumengarten sind alle Jahreszeiten Herbst

Wenn der Frühling kommt, werden alle Blätter fallen

Der Schmetterling meines Gedichts wurde im letzten Sonett verbrannt

Am Ende der Nacht starrte er mit traurigen und traurigen Augen auf meine Hand

Nein, ich möchte diese Menschen nicht mehr missen

Kein Gedicht, kein Lied, jeder vermisst jeden

Ich will die blassen Blumen nicht färben...