Ey Garip Bülbül Diyarın Kandedir - Ahmet Özhan

Ey garib bülbül diyârın kândedir

Bir haber ver gülizârın kândedir

Sen bu ilde kimseye yâr olmadın

Var senin elbette yârin kândedir

Arttı günden güne feryâdın senin

Âh‐u efgân oldu mu’tâdın senin

Aşk içinde kimdir üstâdın senin

Bu senin sabr‐u karârın kândedir

Bir enisin yok aceb hasrettesin

Rahatı terk eyledin mihnettesin

Gece gündüz bilmeyüp hayrettesin

Yâ senin leyl‐ü nehârın kândedir

Ne göründü güle karşı gözüne

Ne büründü baktığınca özüne

Kimse mahrem olmadı hiç râzına

Bilmediler şeh‐süvârın kândedir

Gökte uçarken seni indirdiler

Çâr‐ı unsur bendlerine urdular

Nûr iken adın Niyâzî dediler

Şol ezelki itibârın kândedir

Ey garib bülbül diyârın kândidir

Bir haber ver gülizârın kândidir

Sen bu ilde kimseye yâr olmadın

Var senin elbette yârin kandedir

Arttı günden güne feryâdın senin

Âh-u efgân oldu mu'tâdın senin

Aşk içinde kimdir üstâdın senin

Bu senin sabr-u karârın kândidir

Bir enisin yok aceb hasrettesin

Rahatı terk eyledin mihnettesin

Gece gündüz bilmeyüp hayrettesin

Yâ senin leyl-ü nehârın kândidir

Ne göründü güle karşı gözüne

Ne büründü baktığınca özüne

Kimse mahrem olmadı hiç râzına

Bilmediler şeh-süvârın kândidir

Gökte ucarken seni indirdiler

Çâr-ı unsur bendlerine urdular

Nûr iken adın Niyâzî dediler

Şol ezelki itibârın kândidir