Rzuciłam kamień - Anita Lipnicka

Być może wciąż za mało wiem

O tym co najważniejsze jest

A może mam za mało lat

Być może wciąż za dużo chcę

Zachłanność ma przeraża Cię

Języka nóż i wstydu brak

Nie wiem co znaczy słowo: dość

Dawno przestałam się już bać

I jeśli nawet to mój błąd

To wiem ze żyje

Nie próbuj zatrzymać mnie

Rzuciłam kamień swój

Nie obejrzę się już

Rzuciłam kamień

Być może mylę porządek spraw

I coś innego za święte mam

Więc wybacz mi

Muszę już iść

Ty zostań tu, ja pójdę tam

Gdzie spotkam tych co tak jak ja

W szaleństwie swym

Wciąż więcej chcą

By czuć że żyją

Nie próbuj zatrzymać mnie

Rzuciłam kamień swój

Nie obejrzę się już

Rzuciłam kamień…

Vielleicht weiß ich noch nicht genug

Das Wichtigste ist ungefähr

Oder vielleicht bin ich zu jung

Vielleicht will ich immer noch zu viel

Gier hat dir Angst gemacht

Die Zunge ist ein Messer und es gibt keine Scham

Ich weiß nicht, was das Wort: genug bedeutet

Ich habe schon lange aufgehört, Angst zu haben

Und selbst wenn es mein Fehler ist

Ich weiß, dass er lebt

Versuchen Sie nicht, mich aufzuhalten

Ich habe meinen Stein geworfen

Ich werde nicht mehr zurückblicken

Ich habe den Stein geworfen

Vielleicht verwechsle ich die Reihenfolge der Dinge

Und ich habe noch etwas, um heilig zu sein

Also vergib mir

Ich muss los

Du bleibst hier, ich gehe dorthin

Wo werde ich solche wie mich treffen?

In seinem Wahnsinn

Sie wollen immer noch mehr

Sich lebendig fühlen

Versuchen Sie nicht, mich aufzuhalten

Ich habe meinen Stein geworfen

Ich werde nicht mehr zurückblicken

Ich habe einen Stein geworfen ...