Laki Pelne Snow - Bajm

Wczoraj miałaś diament w dłoni

Dzisiaj nie masz nic

Wczoraj szept Cię rankiem budził

Dzisiaj tylko krzyk

Rosłaś jak skrzywione drzewo

Wśród normalnych drzew

Nie chcąc wiedzieć

Skąd się wziął

Twój wierny pech

Matka nigdy Cię nie kochała

Ojciec był jak głaz

Tamtej nocy

Gdy uciekłaś

Księżyc zakrył twarz

Pomyślałaś: «Samo życie

Kreśli portret mój»

To, co dotąd było trudne

Znasz jak ból

Kiedy wszystko idzie źle

Kiedy noc przytula dzień

Nie porzucaj marzeń

Zostaw chociaż je

Są gdzieś łąki pełne snów

Jest uczucie

Które nigdy Cię

Nie zrani już

Myśli biegną za daleko

Słowa burzą krew

Płyniesz niepokorną rzeką

Na niepewny brzeg

Jak powiedzieć

Tym wszystkim ludziom

Kim pragnęłaś być

Zanim serce roztopiło

Lęk i wstyd

Gestern hattest du einen Diamanten in der Hand

Du hast heute nichts

Gestern morgens hat dich ein Flüstern geweckt

Heute nur ein Schrei

Du bist gewachsen wie ein schiefer Baum

Unter normalen Bäumen

Nicht wissen wollen

Wo kommt er her

Dein treues Pech

Deine Mutter hat dich nie geliebt

Vater war wie ein Felsbrocken

Diese Nacht

Als du weggelaufen bist

Der Mond bedeckte sein Gesicht

Du dachtest: „Das Leben selbst

Er zeichnet mein Porträt »

Was war bisher schwierig

Sie wissen, wie Schmerz

Wenn alles schief geht

Wenn die Nacht den Tag umarmt

Gib deine Träume nicht auf

Lass sie wenigstens in Ruhe

Irgendwo sind Wiesen voller Träume

Es gibt ein Gefühl

Das wird dich niemals leiten

Es wird nicht mehr weh tun

Gedanken gehen zu weit

Die Worte streifen das Blut

Sie segeln auf einem rebellischen Fluss

Am wackeligen Ufer

Wie sagt man

All diese Leute

Wer du sein wolltest

Bevor das Herz schmolz

Angst und Scham