Wennen Aan September - Bløf

Ze koopt haar bloemen zelf

Ze hoopt dat dan de lente aan komt waaien

Maar diep vanbinnen weet ze wel, dat ze verwelken in een handomdraai

Dat het water troebel wordt, dat ze hun hoofden laten hangen

The colour of anything, is buried underneath the the smell of sunlight

And the moon that lies beneath

Hides the bitter truth

That drowning in a bed of blooms, is better than the lies

That slide from singers and the songs that slip their teeth

Bij het vallen van de avond

Verlangt hij naar een spoor

Van een belofte in haar woorden

Dat weet hij wel

En de dagen blijven rennen

De kalender is een spel

Het is wennen aan September

Al zo snel

Ze kijken naar elkaar, en ze vrijen met hun ogen wijder open dan ze ooit hebben

gedaan

Voor haar voelt het als hoop

Maar ze ziet dat het voor hem

Meer een kwestie is van noodzaak door de stilte in haar stem

All the summer’s falling down

And the sun is on the ground

Falling upon a pile of photographs

And the days flame out

In the dark among the ashes

On this calender-go-round

I got older in September

And there’s no way out

De bomen worden kaler

(Autumn's falling down, around)

Zijn dromen bladeren vooruit

(The leaves are blowing eastward into town)

Als naar het eind van een verhaal

Haar warmte tevergeefs

(All your life you had the things you lose)

Zijn armen leger dan hij nu kan hebben

(The things you keep, the things you wish you’d never left behind)

Ooit had hij het allemaal

Bij het vallen van de avond

And the summer’s falling down

Sleept haar hart zich voort

And her heart is on the ground

Ze wil terug maar gaat toch door

A breath of wind among the photographs

Dat weet ze wel

And the days fade out

Heeft ze hem ooit leren kennen?

In the dark among the endings

Waren ze wel bij elkaar?

On this calender-go-round

Het is wennen aan september

Heading west into September

And the lights go down…

And the lights go down…

Veel te vroeg dit jaar

Ze koopt haar bloemen zelf

Ze hoopt dat dan de lente aan komt waaien

Maar diep vanbinnen weet ze wel, dat ze verwelken in een handomdraai

Dat het water troebel wordt, dat ze hun hoofden laten hangen

Die Farbe von allem ist unter dem Geruch von Sonnenlicht begraben

Und der Mond, der darunter liegt

Verbirgt die bittere Wahrheit

Dass das Ertrinken in einem Blumenbeet besser ist als die Lügen

Diese Rutsche von Sängern und die Songs, die ihnen die Zähne ausrutschen

Bij het vallen van de avond

Verlangt hij naar een spoor

Van een belofte in haar wooden

Dat weet hij wel

En de dagen blijven rennen

De kalender ist een spel

Es ist wennen im September

Al zo snel

Ze kijken naar elkaar, en ze vrijen met hun ogen wijder open dan ze ooit hebben

gedaan

Voor haar voelt het als hoop

Maar ze ziet dat het voor hem

Meer een kwestie ist van noodzaak door de stilte in hair stem

Der ganze Sommer fällt herunter

Und die Sonne steht auf dem Boden

Auf einen Stapel Fotos fallen

Und die Tage flammen aus

Im Dunkeln zwischen der Asche

Auf dieser Kalenderrunde

Ich bin im September älter geworden

Und es gibt keinen Ausweg

De bomen geworden kaler

(Herbst fällt herunter, herum)

Zijn dromen bladeren vooruit

(Die Blätter wehen nach Osten in die Stadt)

Als naar het eind van een verhaal

Haar warmte tevergeefs

(Dein ganzes Leben lang hattest du die Dinge, die du verlierst)

Zijn armen leger dan hij nu kan hebben

(Die Dinge, die du behältst, die Dinge, von denen du wünschtest, du hättest sie nie zurückgelassen)

Ooit hatte hij het allemaal

Bij het vallen van de avond

Und der Sommer fällt herunter

Sleept haar hart zich voort

Und ihr Herz ist auf dem Boden

Ze wil terug maar gaat toch door

Ein Windhauch zwischen den Fotos

Dat weet ze wel

Und die Tage verblassen

Heeft ze hem ooit leren kennen?

Im Dunkeln zwischen den Endungen

Waren ze wel bij elkaar?

Auf dieser Kalenderrunde

Es ist wennen im September

Auf dem Weg nach Westen in den September

Und die Lichter gehen aus …

Und die Lichter gehen aus …

Veel te vroeg dit jaar