Merdivenler - Cem Adrian

Sundum ellerinize kalbimin tüm çiçeklerini, gitmek yerine

Güneş gibi doğdu yüzüme geceleri ay, buz gibi ellerimle

Gördüm, kördüğüm olduğumu

Sonu gelmez masalları puslu şehrinde

İçtim kana kana sularını zehirli nehirlerin gözümü kırpmadım bile

Acıyor, duyuyor musun?

Kanıyor, içimde bir şey.

Yanıyor, görüyor musun alevleri her yanımı sarıyor?

Acıyor, duyuyor musun?

Kanıyor, içimde bir şey devriliyor

Sevdiğim tüm kalpler önümde şimdi merdivenler

Yürüyorum ışığa doğru

Yükseliyor acılar geride

Ayaklarımda kan, önümdeyse tüm sevdiğim kalpler merdivenler.

Susuyorum, içimden bir ses yükseliyor göğe doğru

Çocuk sesleri duyuyorum öteden geliyor ışık bana doğru

Sesleri duyuyor musun?

Işıklar sana doğru…

Ve şimdi sevdiğim tüm kalpler merdivenler…

Ich lege alle Blumen meines Herzens in deine Hände, anstatt zu gehen

Der Mond ging auf meinem Gesicht auf wie die Sonne in der Nacht, mit meinen eisigen Händen

Ich sah, dass ich blind war

In der nebligen Stadt der endlosen Geschichten

Ich trank das Blut der vergifteten Flüsse, ich blinzelte nicht einmal

Es tut weh, hörst du?

Es blutet, etwas in mir.

Es brennt, siehst du seine Flammen um mich herum?

Es tut weh, hörst du?

Es blutet, etwas in mir fällt um

Alle Herzen, die ich geliebt habe, sind jetzt vor mir die Treppe

Ich gehe dem Licht entgegen

Steigende Schmerzen hinter sich

Blut an meinen Füßen, Treppen vor mir, all die Herzen, die ich liebe.

Ich schweige, eine Stimme in mir erhebt sich zum Himmel

Ich höre Kinderstimmen aus der Ferne das Licht kommt auf mich zu

Hörst du die Stimmen?

Die Lichter sind dir zugewandt...

Und jetzt sind alle Herzen, die ich liebe, Treppen...