Fahriye Abla - Ceylan Ertem

Kahvenin önünden

Şöyle salınıp geçerken

Hayat dururdu sanki

Zamana değmeden

Bulaşır neşesi

Konuşup söylerken

Dağılırdı gam keder

İnsanın kalbinden

Mahallenin sevgilisi

Kadeh gibi çınlar sesi

Yaz kış açık penceresi

Ah, Sebahat Abla

Patiskadan perdeleri

Rüzgar taşır etekleri

Saksıları, çiçekleri

Ah, kokuyor hala

Çamlarına vururken

Batan güneşin rengi

Radyoda ince saz

Söyler kalptekini

Ne ruhun esrarı

Ne aşkın kudreti

Herkes öder gün gelir

Payına düşeni

Mahallenin afilisi

Siyah meşinden ceketi

Yara gibi gülümserdi

Ah Eşref Abi

Rakıyı susuz içerdi

Sebahat ablayı sevdi

Ortalığı duman etti

Ah Eşref Abii

İkisi de sahipsizdi

Kimse bilmez neden bitti

Kavuşmadan kaderleri

Bu şarkı bitti

Kahvenin Öünden

Şöyle salınıp geçerken

Hayat dururdu sanki

Zamana değmeden

Bulaşır neşesi

Konuşup söylerken

Dağılırdı gam keder

İnsanın kalbinden

Mahallenin sevgilisi

Kadeh gibi çınlar sesi

Yaz kış açık penceresi

Ah, Sebahat Abla

Patiskadan perdeleri

Rüzgar taşır etekleri

Saksıları, çiçekleri

Ah, kokuyor hala

Çamlarına vururken

Batan güneşin rengi

Radyoda ince saz

Söyler kalptekini

Ne ruhun esrari

Ne aşkın kudreti

Herkes öder gün gelir

Payına düşeni

Mahallenin afilisi

Siyah meşinden ceketi

Yara Gibi Gülümserdi

Ah Esref Abi

Rakıyı susuz içerdi

Sebahat ablayı sevdi

Ortalığı duman etti

Ah Esref Abii

İkisi de sahipsizdi

Kimse bilmez neden bitti

Kavuşmadan kaderleri

Bu şarkı bitti