Methismeni Varka - George Dalaras, Babis Stokas

Ο αγέρας στα παράθυρα της πόλης τραγουδάει\nτο κρύο έπιασε χοντρό στις λάμπες περπατάει\nκάτι φαίνεται μακριά στου δρόμου την αρχή\nπου τρεμοσβήνει σαν πυγολαμπίδα στη βροχή\nΜάνα τις βαλίτσες μου πού έκρυβες καιρό\nκατέβασέ τες δωσ' τες μου δεν κάθομαι εδώ\nμη με ρωτάς πού πάω δε θα ξέρω να σου πω\nμε γράμματα και κάρτες θα μαθαίνεις ότι ζω\nΕίμαστε όλοι εδώ στην τρελή βραδιά\nκαι η βάρκα μας σκίζει τα νερά\nμα το μόνο που θέλω και ζητώ να δω\nτα χαμόγελα του ήλιου και της χώρας μου το φως\nΣε μια βδομάδα θα `μαι πια σε τόπους μακρινούς\nμέσα στους κήπους του Βαν Γκογκ που ανάβουνε πυρσούς\nμπορεί στην πόλη της Οξφόρδης που μυρίζει χθες\nμε δυο βαρέλια μπίρα στου Μονάχου τις γιορτές\nΜια πολκα με τους Ρώσους στης Μονμάρτης τα στενά\nαπό γέφυρες να βλέπω του νερού τα μυστικά\nπάνω σε ντόκους οι τσιγγάνοι ξυπνάνε τα βιολιά\nκι ανοίγουν χιονισμένα τα βλέφαρα του μπαρ\nΕίμαστε όλοι εδώ στην τρελή βραδιά\nκαι η βάρκα μας σκίζει τα νερά\nμα το μόνο που θέλω και ζητώ να δω\nτα χαμόγελα του ήλιου και της χώρας μου το φως\nΤο μέλι απ' τα μάτια της στάζει πάνω στο μπαρ\nπανέμορφη τη βλέπω κι ας μην έχω ξαστεριά\nακόμα δυο ποτήρια αχ και θ' αρχίσει να γελά\nκαι θα βαρυγκομάει κάποιου άντρα τη χαρά\nΚι όπως θα ψάχνει κάποιο βλέμμα μπορεί και να με δει\nστη βάρκα μας επάνω να ζητάω επιστροφή\nθε έρθει λίγο πιο κοντά μου κι εγώ σ' αυτή\nκαι έτσι αγκαλιασμένοι θα βουλιάξουμε μαζί\nΕίμαστε όλοι εδώ στην τρελή βραδιά\nκαι η βάρκα μας σκίζει τα νερά\nμα το μόνο που θέλω και ζητώ να δω\nτα χαμόγελα του ήλιου και της χώρας μου το φως