De Vervloekte Jacht - Heidevolk

Gedreven door verlangen

Naar de jacht en haar spel

Geen oog voor vermaande arbeid

Luisterde niet naar vaders kwel

De smeekbeden van zijn moeder

Weerhielden hem niet van zijn plan

Om die nacht te gaan jagen

Zijn vaders ziekbed daar wist hij van

Snellend over het veld

Als de hartslag versnelt

Al het wild slaat op de vlucht

Want zijn pijlen zijn berucht

Vervloekt door zijn vader op het sterfbed

Alleen nog maar oog had voor de jacht

Voor eeuwig zal je nu nog jagen

waren de laatste woorden die hij horen zou

Toch pakte hij zijn pijlen

om te stropen in de nacht

Zo vertrok hij met zijn wapens

En zijn honden als enige wacht

Snellend over het veld

Als de hartslag versnelt

Al het wild slaat op de vlucht

Want zijn pijlen zijn berucht

Toch zou hij die nacht gaan jagen

zijn vaders dood in 't verschiet

Toen de beste man begraven was

Verzon zijn huis in het niets

Sindsdien doolt deze jager

Een zoektocht naar zijn ouderlijk huis

De roep om erbarmen

Vindt geen weerklank naar verluid

Snellend over het veld

Als de hartslag versnelt

Al het wild slaat op de vlucht

Want zijn pijlen zijn berucht

Von Verlangen getrieben

Auf die Jagd und ihr Wild

Kein Auge für ermahnte Arbeit

Hat nicht auf die Qual des Vaters gehört

Die Bitten seiner Mutter

Hat ihn nicht von seinem Plan abgehalten

Auf die Jagd in dieser Nacht

Er wusste von der Krankheit seines Vaters

Über das Feld rasen

Wenn sich der Herzschlag beschleunigt

Alles Wild ist auf der Flucht

Denn seine Pfeile sind berüchtigt

Auf dem Sterbebett von seinem Vater verflucht

Hatte nur Augen für die Jagd

Für immer wirst du jetzt noch jagen

waren die letzten Worte, die er hören würde

Doch er nahm seine Pfeile

in der Nacht zu wildern

Also ging er mit seinen Waffen

Und Hunde sind die einzige Wache

Über das Feld rasen

Wenn sich der Herzschlag beschleunigt

Alles Wild ist auf der Flucht

Denn seine Pfeile sind berüchtigt

Trotzdem würde er in dieser Nacht auf die Jagd gehen

der Tod seines Vaters in Sicht

Als der Trauzeuge beerdigt wurde

Hat sein Haus aus dem Nichts aufgebaut

Seitdem wandert dieser Jäger

Eine Suche nach seinem Elternhaus

Der Schrei nach Erbarmen

Scheint nicht zu schwingen

Über das Feld rasen

Wenn sich der Herzschlag beschleunigt

Alles Wild ist auf der Flucht

Denn seine Pfeile sind berüchtigt