Шукай - HURMA

Нашапчы мне на вуха сваю псеўда-навуку, нашапчы.

У забытым завулку нас з табою завуць да шыпшын.

Два кароткія цені, нібы сны-летуценні зімы.

Як маўклівае гета, толькі помні, што гэта не мы.

Шукай мяне, гукай мяне, як клічуць сонца па вясне,

I рэкі ўсе выходзяць з берагоў.

Знайдзі мяне, згубі мяне на яве, альбо толькі ў сне,

Хавай мяне ў цяпло сваіх снягоў.

Асцярожна і ціха жыць, як дыхаць, і дыхаць, як жыць.

Хто бяжыць, не саб’ецца, толькі слухай, як сэрца дрыжыць.

Невядомае гора ўздымаецца з горных вышынь.

І да самых аблокаў ахінае аблога душы.

Шукай мяне, гукай мяне, як клічуць сонца па вясне,

I рэкі ўсе выходзяць з берагоў.

Знайдзі мяне, згубі мяне на яве, альбо толькі ў сне,

Хавай мяне ў цяпло сваіх снягоў.

Шукай мяне, гукай мяне, як клічуць сонца па вясне,

I рэкі ўсе выходзяць з берагоў.

Знайдзі мяне, згубі мяне на яве, альбо толькі ў сне,

Хавай мяне ў цяпло сваіх снягоў.

Flüstere dir deine Pseudowissenschaft ins Ohr, flüstere.

In einer vergessenen Gasse werden du und ich Hagebutten genannt.

Zwei kurze Schatten, wie Träume – Winterträume.

Denken Sie als stilles Ghetto daran, dass wir es nicht sind.

Such mich, ruf mich, wie die Sonne im Frühling ruft,

Und alle Flüsse treten über ihre Ufer.

Finde mich, verliere mich in der Realität oder nur im Traum,

Versteck mich in der Wärme deines Schnees.

Lebe vorsichtig und ruhig, während du atmest, und atme, während du lebst.

Diejenigen, die rennen, werden nicht erdrückt, höre nur, wie dein Herz zittert.

Ein unbekannter Berg erhebt sich aus den Berghöhen.

Und die Belagerung der Seele umhüllt die Wolken.

Such mich, ruf mich, wie die Sonne im Frühling ruft,

Und alle Flüsse treten über ihre Ufer.

Finde mich, verliere mich in der Realität oder nur im Traum,

Versteck mich in der Wärme deines Schnees.

Such mich, ruf mich, wie die Sonne im Frühling ruft,

Und alle Flüsse treten über ihre Ufer.

Finde mich, verliere mich in der Realität oder nur im Traum,

Versteck mich in der Wärme deines Schnees.