Za Szybą - Jeden Osiem L, JedenOsiemL

Te wszystkie moje inspiracje, godne pochwał akcje

Doprowadziły mnie w to miejsce na prywatną stacje

Mój wagon już czeka, peron osiemnasty

Widocznie tak musiało być, że zajmuje tor trzynasty

Ja jestem tu, byłem tu, i raczej będę długo

Jak zwykle wsiadam pewnie wybierając klasę drugą

Nie ważne, bo w dostatku życie wcale nie jest celem

Możesz być pusty władając pełnym portfelem

Mówią jestem frajerem, bo robię to o czym marzyłem

Miękkim chłopczykiem jeszcze nikogo nie skrzywdziłem

Dalej robię swoje chociaż wielu mnie opluwa

Nienawiść płonie w oczach całe życie im zatruwa

A ja jadę dalej i nie przejmuje się tym wcale

Przede mną całe życie za mną mały jest kawałek

Dlatego myślę stale bym mógł przeżyć jak najlepiej

Tą resztę krótkich dni, dam radę, drzwi zalepię

Za szybą znany świat ruszył z miejsca

Tak wciąż zmienny niczym ja

Niczym pogoda zmienny tak

Nie mogę stanąć wiem

Zrobię to cofnę się kolejny tracąc dzień

Tak ich niewiele dobrze wiem

Mam dom, rodzinę, kochającą mnie dziewczynę

Podstawowe argumenty mając je nigdy nie zginę

Mam kumpli, rozkminę czyli sprawy najważniejsze

Plan pierwszy zajęty całą resztę szczerze pieprzę

Pędzę przed siebie za oknem widząc świat rozmyty

Pędzę przed siebie za szybą ośnieżone szczyty

Kiedyś tam będę lecz najpierw wszystko tu załatwię

Wyruszę w to miejsce którego nie znajdziesz na mapie

Będę tam, bo w końcu każdy z nas tam trafi

W równej kolejce bez pchania się na afisz

Będę tam ale na razie jestem tutaj

Nie spieszno mi by odejść, choć kiedyś będę musiał

Wiem to staram się nie popełniać błędów

Wszystko tak, by nie żałować nawet krótkich momentów

Ciężko czasami jednak wiesz tak bywa

Doskonałość tak daleka, rzeczywistość zbyt fałszywa

Za szybą znany świat ruszył z miejsca

Tak wciąż zmienny niczym ja

Niczym pogoda zmienny tak

Nie mogę stanąć wiem

Zrobię to cofnę się kolejny tracąc dzień

Tak ich niewiele dobrze wiem

Na nowo myśli zbieram w jedną spójną całość

Wyznaczając swój kierunek własnej nauki gałąź

Życie — podręcznik jedyny z którego wciąż czytam

Który tak zaskakuje ten którego nie pożyczam

To moje prawo zabraknie stron napiszę nowe

Mają je wszyscy tak jak na karku głowę

Dążę do celu z taborem jadę wciąż przed siebie

W przedziale pustym prywatnym z napisem — dla ciebie

Znajome twarze za szybą uśmiechem mnie karmią

Błogosławieństwo najistotniejszym dla mnie karmą

Krytyka ważna jedynie szczera ma znaczenie

Całość w walizce podpisane jest wspomnienie

Ode mnie tyle choć to nie koniec jest podróży

Na chwile przymkną oczy widzę za oknem się chmurzy

Pozdrawiam kończę napisze wkrótce obiecuję

P. S. odpisz proszę co u ciebie, jak się czujesz?

Alle meine Inspirationen, lobenswerte Taten

Sie führten mich auf einer privaten Station zu diesem Ort

Mein Auto wartet, Gleis 18

Anscheinend musste es so sein, dass es den dreizehnten Track nimmt

Ich bin hier, ich war hier, und ich werde es noch lange sein

Wie immer steige ich wahrscheinlich ein, indem ich die zweite Klasse wähle

Egal, denn im Überfluss ist das Leben überhaupt kein Ziel

Sie können mit einem vollen Geldbeutel leer sein

Sie sagen, ich bin ein Trottel, weil ich tue, wovon ich geträumt habe

Ich habe niemanden mit einem weichen Jungen verletzt

Ich mache meinen Job weiter, obwohl viele auf mich spucken

Hass brennt in ihren Augen und vergiftet ihr ganzes Leben

Und ich mache weiter und es stört mich überhaupt nicht

Es liegt noch ein bisschen von meinem Leben vor mir

Deshalb denke ich ständig, dass ich so gut wie möglich überleben sollte

Den Rest dieser kurzen Tage schaffe ich, ich repariere die Tür

Hinter dem Glas begann sich die bekannte Welt zu bewegen

Immer noch so wandelbar wie ich

Wie das Wetter so unbeständig ist

Ich kann es nicht ertragen, ich weiß

Ich werde es tun, einen weiteren vergeudeten Tag zurückgehen

Ich weiß so wenig von ihnen

Ich habe ein Zuhause, eine Familie, ein Mädchen, das mich liebt

Grundlegende Argumente, die sie haben, werden niemals sterben

Ich habe Kumpels, murmel das ist das Wichtigste

Der erste Plan ist belegt, den Rest ficke ich so richtig

Ich eile durch das Fenster und sehe die Welt verschwommen

Ich eile durch die Scheibe der schneebedeckten Gipfel

Eines Tages werde ich dort sein, aber zuerst werde ich alles hier arrangieren

Ich werde an einen Ort reisen, den Sie auf der Karte nicht finden werden

Ich werde dort sein, weil schließlich jeder von uns dort landen wird

In einer geraden Linie, ohne das Plakat zu schieben

Ich werde da sein, aber jetzt bin ich hier

Ich habe es nicht eilig zu gehen, obwohl ich es eines Tages tun muss

Ich weiß das, ich versuche keine Fehler zu machen

Alles, um auch kurze Momente nicht zu bereuen

Aber manchmal weißt du, dass es schwer ist

Perfektion so weit, Realität zu falsch

Hinter dem Glas begann sich die bekannte Welt zu bewegen

Immer noch so wandelbar wie ich

Wie das Wetter so unbeständig ist

Ich kann es nicht ertragen, ich weiß

Ich werde es tun, einen weiteren vergeudeten Tag zurückgehen

Ich weiß so wenig von ihnen

Ich sammle meine Gedanken wieder zu einem zusammenhängenden Ganzen

Die Richtung des eigenen Lernzweiges bestimmen

Leben - das einzige Lehrbuch, aus dem ich noch lese

Was mich so wundert das ich mir das nicht ausleihe

Es ist mein Recht, dass mir die Seiten ausgehen, ich werde neue schreiben

Jeder hat sie wie am Hals

Ich strebe mit dem Rollmaterial meinem Ziel entgegen, ich fahre immer weiter

Im leeren Privatfach mit der Aufschrift - für Sie

Vertraute Gesichter hinter dem Glas eines Lächelns nähren mich

Segen ist für mich das wichtigste Karma

Kritik, die wichtig ist und nur ehrlich zählt

Alles im Koffer ist mit einer Erinnerung signiert

Das ist für mich noch nicht das Ende der Reise

Für einen Moment schließe ich die Augen und sehe das bewölkte Fenster

Grüße, ich bin fertig, ich schreibe bald, versprochen

P. S. schreib zurück, bitte, wie geht es dir, wie geht es dir?