Kicy Bidy I Bokha - Kayah

Tyle smutków!

Dróg niemało!

Tyle ostrych kamieni w stopy się wbijało!

Ileż koło uszu kul nam przeleciało!

Ile błot!

Jakie deszcze!

Ile krwawych łez jeszcze!

Ile włosów z głów, z warkoczy

rwały nam gałęzie w nocy!

Ach, wielki Boże, któryś jest w niebie,

ratuj nam życie, błagamy Ciebie!

Tyleśmy przeszli bied i niedoli!

Czy nigdy spocząć los nie pozwoli?

Jak ptaki zimą, albo ryby,

kiedy je złowi wędka czyja,

tak strach nas dręczy, zły los zabija.

Niechaj wszyscy Cyganie

przybiegną tu blisko,

jak do lasu, gdzie wielkie ognisko

i gdzie w światłach słonecznych wszystko.

Niechaj na to moje śpiewanie

wszyscy zewsząd się zejdą Cyganie,

żeby słów mych wysłuchać,

odpowiedzieć na nie.

So viele Sorgen!

Es gibt viele Straßen!

Da waren so viele spitze Steine ​​in den Füßen!

Wie viele Kugeln flogen an unseren Ohren vorbei!

Wie viel Schlamm!

Was für Regen!

Wie viele blutige Tränen noch!

Wie viel Haare von den Köpfen, von den Zöpfen

Nachts haben sie unsere Zweige zerrissen!

Ach, großer Gott, der du im Himmel bist,

Rette unser Leben, wir bitten dich!

Wir haben so viel Armut und Elend durchgemacht!

Wird das Schicksal es nie ruhen lassen?

Wie Vögel im Winter oder Fische,

Wenn sie jemand mit der Angel erwischt,

so quält uns die angst, das böse schicksal tötet uns.

Lassen Sie alle Zigeuner

Sie werden näher kommen

gerne in den Wald, wo ein großes Lagerfeuer ist

und wo alles im Sonnenlicht ist.

Lass mich dafür singen

Zigeuner werden von überall kommen,

um meine Worte zu hören,

antworte Ihnen.