Ironia Losu - Mor W.A., Wigor Mor W.A., Łyskacz

Od startu zachowana pierwotna forma

Sen Morwa, prosta historia bez zakończenia

O ludziach wywodzących się z podziemia budynków

Zza, których winklów wyłaniają się szeregi postaci

Dalej w stronę skrzyżowania jeszcze więcej braci

Dereniowa Gandzi, ekipa się gromadzi

Swoje życie prowadzi, każdy sobie jakoś radzi na swój sposób

Nie jest łatwo dopóki istnieje ironia ironia losu

Ty nie śpisz wciąż czuwasz, najpierw wodzisz

Swe ofiary, potem zjadasz i wypluwasz

I wszystko od początku, bez litości i wyjątku

Dla nikogo, od zawsze rujnowałaś wszelkie plany

To patent dobrze znany tym, których dosięgnęła

Ręka jej dotkliwa, do przewidzenia niemożliwa

Co jakiś czas się odzywa, zbiera swoje żniwa

Jeszcze nad nie jednym się zaśmieje, bo nie tylko

Biednym wiatr w oczy wieje, tak się dzieje

Że gdy nie ma szans — warto mieć nadzieję

Dla niektórych matkę głupich, ja tego w ten

Sposób nie traktuję, na razie postępuję tak jak czuję

Co moje, od życia egzekwuję, jak misjonarz nie

Nawracam, kijem wody nie zawracam

Die ursprüngliche Form ist von Anfang an erhalten geblieben

Mulberrys Traum, eine einfache Geschichte ohne Ende

Über Leute, die aus dem Untergrund von Gebäuden kommen

Hinter deren Ecken ragen Figurenreihen hervor

Weiter zur Kreuzung, noch mehr Brüder

Dereniowa Gandzi, das Team versammelt sich

Er führt sein eigenes Leben, jeder kommt auf seine Weise zurecht

Es ist nicht einfach, solange es Ironie Ironie des Schicksals gibt

Du schläfst nicht, du bist noch wach, du führst zuerst

Ihre Opfer, dann essen und spucken Sie aus

Und alles von Anfang an, ohne Gnade und ohne Ausnahme

Für niemanden hast du immer alle Pläne ruiniert

Dies ist ein Patent, das denjenigen bekannt ist, die es erreicht hat

Ihre Hand schmerzt, unmöglich vorherzusagen

Hin und wieder spricht es, sammelt seine Ernte ein

Er wird noch über keinen lachen, denn ... nicht nur

Der Wind weht den Armen in die Augen, das passiert

Dass es sich lohnt zu hoffen, wenn es keine Chance gibt

Für manche bin ich die Mutter aller Narren

Ich behandele die Methode nicht, denn jetzt handle ich, wie ich fühle

Was mir gehört, erzwinge ich aus dem Leben, wie es ein Missionar nicht tut

Ich kehre um, ich wende kein Wasser mit einem Stock zurück