Szczęścia Milimetr - O.S.T.R.

Życiem zarażam jak wirus

Jestem chory ziom

Gdzie nie spojrzysz, epidemia pod sam horyzont

Długie noce, krótkie dni na trasie z homilią

Z buta wbijam się po swoje niczym Holly Holm

W drodze po szczęście

«Ciernie i róże», krew na czole;

Herbert

Mam w sobie ziemię, ogień, wodę, powietrze

Kocham co robię, w swoim żywiole tętnię

Tworzę rzeczywistość, okradając z marzeń sny

Podróż między wymiarami, senny paraliż

Jakbym mógł do rzeczy niemożliwych złamać szyfr

Głodny przygód, woli walki, mów mi Faramir

Tyle za nami, tyle przed nami

Myślę, patrząc na rodzinę, dałbym wszystko im

Tyle za nami, tyle przed nami

Spokój, cisza, tego za nic nie zamieniłbym

Kocham życie, gdy płynę leniwie spojrzeniem, widząc nieba blask

Wszystkie te chwile, co tworzą sentyment

Aby znów się zatrzymał w naszych sercach czas

Szczęścia milimetr, wystarczy mi tyle

Nie chcę nic ponad to, co mi zesłał świat

To szaleństwa przywilej, żeby mieć w sobie siłę, przełamywać słabości,

chwytać w żagle wiatr

Kocham życie, gdy płynę leniwie spojrzeniem, widząc nieba blask

Wszystkie te chwile, co tworzą sentyment

Aby znów się zatrzymał w naszych sercach czas

Szczęścia milimetr, wystarczy mi tyle

Nie chcę nic ponad to, co mi zesłał świat

To szaleństwa przywilej, żeby mieć w sobie siłę, przełamywać słabości,

chwytać w żagle wiatr

1980 i 15 maj

Pierwszy kontakt z atmosferą, kto by patrzył w dal?

Nie wiedziałem, że zaczynam nierealny plan

Drobny, chudy niczym Nemo, tyle dał mi świat

Wciąż nie trzeba mi wiele

Wystarczy pogoda, w oczach słońca promienie

Wino, browar lub koniak, klimat morza na niebie

Wielki błękit, jakbym uwięził w słowach Seszele

Ile życia, tyle blasku w nas

Tyle chwil nadaje kolor, tworząc nastrój barw

Jedno spojrzenie mej żony zmienia piekło w raj

Jeden uśmiech moich dzieci tworzy szczęścia smak

Proszę, na mnie patrz, proszę, zawsze tak

Jakby poza nami nie istniało żadne z państw

Jakby świat był nasz, zmieniał w prawdę fałsz

Kocham życie, kiedy płynę, widząc nieba blask

Kocham życie, gdy płynę leniwie spojrzeniem, widząc nieba blask

Wszystkie te chwile, co tworzą sentyment

Aby znów się zatrzymał w naszych sercach czas

Szczęścia milimetr, wystarczy mi tyle

Nie chcę nic ponad to, co mi zesłał świat

To szaleństwa przywilej, żeby mieć w sobie siłę, przełamywać słabości,

chwytać w żagle wiatr

Kocham życie, gdy płynę leniwie spojrzeniem, widząc nieba blask

Wszystkie te chwile, co tworzą sentyment

Aby znów się zatrzymał w naszych sercach czas

Szczęścia milimetr, wystarczy mi tyle

Nie chcę nic ponad to, co mi zesłał świat

To szaleństwa przywilej, żeby mieć w sobie siłę, przełamywać słabości,

chwytać w żagle wiatr

Ich infiziere mein Leben wie ein Virus

Ich bin ein kranker Mann

Wo man auch hinschaut, die Epidemie ist direkt am Horizont

Lange Nächte, kurze Tage auf der Predigttour

Von meinem Schuh versuche ich meinen wie Holly Holm zu bekommen

Auf dem Weg zum Glück

"Dornen und Rosen", Blut auf der Stirn;

Herbert

Ich habe Erde, Feuer, Wasser, Luft in mir

Ich liebe was ich tue, ich pulsiere in meinem Element

Ich erschaffe Realität, indem ich Träume von Träumen stehle

Reise zwischen den Dimensionen, schläfrige Lähmung

Als ob ich den Code bis zum Unmöglichen knacken könnte

Hungrig nach Abenteuern, bereit zu kämpfen, nenne mich Faramir

So viel hinter uns, so viel vor uns

Ich denke, wenn ich mir eine Familie ansehe, würde ich ihnen alles geben

So viel hinter uns, so viel vor uns

Frieden und Ruhe, das würde ich gegen nichts eintauschen

Ich liebe das Leben, wenn ich träge schaue, wenn ich das Leuchten des Himmels sehe

All diese Momente erzeugen ein Gefühl

Diese Zeit kann in unseren Herzen wieder anhalten

Ein Millimeter Glück, das reicht mir

Ich will nichts mehr als das, was die Welt mir geschickt hat

Wahnsinn ist ein Privileg, Stärke zu haben, Schwächen zu überwinden,

Fang den Wind in den Segeln

Ich liebe das Leben, wenn ich träge schaue, wenn ich das Leuchten des Himmels sehe

All diese Momente erzeugen ein Gefühl

Diese Zeit kann in unseren Herzen wieder anhalten

Ein Millimeter Glück, das reicht mir

Ich will nichts mehr als das, was die Welt mir geschickt hat

Wahnsinn ist ein Privileg, Stärke zu haben, Schwächen zu überwinden,

Fang den Wind in den Segeln

1980 und 15. Mai

Erster Kontakt mit der Atmosphäre, wer würde in die Ferne blicken?

Ich wusste nicht, dass ich mit einem unrealistischen Plan anfing

Zierlich, dünn wie Nemo, das hat mir die Welt geschenkt

Ich brauche immer noch nicht viel

Das Wetter ist genug, Strahlen in den Augen der Sonne

Wein, Brauerei oder Cognac, die Atmosphäre des Meeres am Himmel

Big Blue, als hätte ich die Seychellen in Worte gefangen

So viel Leben, so viel Glanz in uns

So viele Momente geben Farbe, schaffen eine Stimmung aus Farben

Ein Blick meiner Frau verwandelt die Hölle ins Paradies

Ein Lächeln meiner Kinder erzeugt einen Hauch von Glück

Bitte schau mich bitte immer so an

Als gäbe es außer uns keine anderen Länder

Als ob die Welt uns gehörte, würde sie die Lüge in die Wahrheit verwandeln

Ich liebe das Leben, wenn ich schwebe und den Himmel leuchten sehe

Ich liebe das Leben, wenn ich träge schaue, wenn ich das Leuchten des Himmels sehe

All diese Momente erzeugen ein Gefühl

Diese Zeit kann in unseren Herzen wieder anhalten

Ein Millimeter Glück, das reicht mir

Ich will nichts mehr als das, was die Welt mir geschickt hat

Wahnsinn ist ein Privileg, Stärke zu haben, Schwächen zu überwinden,

Fang den Wind in den Segeln

Ich liebe das Leben, wenn ich träge schaue, wenn ich das Leuchten des Himmels sehe

All diese Momente erzeugen ein Gefühl

Diese Zeit kann in unseren Herzen wieder anhalten

Ein Millimeter Glück, das reicht mir

Ich will nichts mehr als das, was die Welt mir geschickt hat

Wahnsinn ist ein Privileg, Stärke zu haben, Schwächen zu überwinden,

Fang den Wind in den Segeln