Nie Ma Mnie Dla Nikogo - Paktofonika

Nie ma mnie dla nikogo…

Nie ma mnie dla nikogo…

Znasz to, nie?

O-o-ogólnie dostępne na bieżąco, istne życie na gorąco

Załatwiam sprawę pieklącą

Jak zwykle nowe się wtrącą, mą głowę zmącą

Często z równowagi wytrącą

Z czasem, wpływa to na mnie męcząco

Niepokojąco, z natłokiem spraw stresująco

Wiesz, w ciągłym pędzie, biegu, szarych ludzi szeregu

Czasem w błędzie.

Szczegół!

Pośród twardych reguł

I na śniegu ślady, ludzkiej defilady

Ściemniane obiady, zajob do przesady

Praca, laska, dom, wykłady, kumple i skład ponad składy

Super podkłady, wywiady, kolejne estrady

Całe miriady tych kwestii

Nie dałbym rady bez autosugestii

Załatwić tych z tych leżących w mej gestii

Wtłoczony w szablon monotonii jak w Diablo

Wyrwany z agonii, w matni problemowej toni

W nieustannej pogoni za spokojem

Czasem spędzanym we dwoje

Gdy nastroje tworzą sentymentalne przeboje

Kiedy wiem na czym stoję

Swoje, smutki na partnerki ramieniu koję

Całe roje spraw zostawiam poza pokojem

Poję energię na kolejne boje

Gnoję wewnętrzną paranoję

I w kierat wkraczam, wpierw się dwoję

Cele wyznaczam, potem troję

Z drogi nie zbaczam poza terytorium działań nie wykraczam

(Nie wykraczam) — przytaczam sens mej nieobecności

Z konieczności odcięcia od rzeczywistości

Bo smak wolności szkicuje

Szkielet życia abstrahującego od skłonności

Do zawiłości — do duchowej starości

Ogłaszam wszem i wobec, nie ma mnie dla ludzkości

Chcę mieć spokój w stresowych sytuacji natłoku

Jestem jak statek zadokowany w doku

Od półtora roku, nikogo na widoku

Tylko dźwięki hip hopu na dziewiątym piętrze w bloku

Tak między nami, sam na sam z płytami

Nikt mi nie da tego co to właśnie da mi

Badam grunt pod stopami, gdzie mi kurwa z butami?

To jak Koontza szepty słyszane za uszami

Wciąż sami jak palec co dobrze nie wróży (wróży)

Obcy jak ósmy pasażer podróży

Milionami, na przestrzeni Ziemi rozsiani

Obcują tu obcy wyobcowani

Ludzie, co to ma być?

Pytam co to ma znaczyć?

Tego wrogom nie można wybaczyć

Niestety, wszystko ma swe priorytety

Vis-à-vis z drzwiami od pokoju do planety

Panie i panowie, są tacy co stają na głowie

Tak jakby wszyscy byli w zmowie

Do czasu aż sobie jeden z drugim uzmysłowi

Jacy oni wszyscy są małostkowi

Aż rzygać się chce… ten kto to wie kurwa

Życie upstrzone jak gołębim gównem bulwar

Zrobi tak jak ja, pójdzie własną drogą

Prócz cienia nie ma ze mną nikogo

W powietrzu czuć Heinekenem, gdy żegnam się z problemem

Pokój dla tych co w pokoju są sam na sam z tym sound systemem

Wiem, że czasem trudno być dziś Supermanem

Gdy wtłaczany pod ciśnieniem stres jest działań terenem

Znam jak ty te noce nieprzespane, by nad ranem

Zawikłane kwestie podejść z nowym planem jak z taranem

Dokładnie znam to mam te same myśli skołatane

Znam to, jest mi znane uczucie z tym związane

Co jest grane?

Marzenia niewypowiadane

Zapominane, bo nie doczekałem się na zmianę

Przekonanie, że po którymś ciosie się nie wstanie

Co jest grane?

Czasem głupie pytanie, nie?

Bakanie, popadanie w manię

Życie diametralnie inne niż to na ekranie

Walka o przetrwanie i kombinowanie

Wprowadza mnie w stan gdzie jest zdecydowanie

Za dużo sytuacji, które szybko nużą nużą

Za dużo ruchów, które niczemu nie służą

Dużo, za dużo akcji, które wszystko burzą

Tu, które źle wróżą tak jak cisza przed burzą

I łżą jak psy, pierdoląc trzy po trzy

Ej, ej, ej ty, trzeba było myśleć gdy

Po fakcie łzy zalały ci oczy

I tak przez siedem dni, dzień w dzień ten sen się śni

Tak więc witam cię dniu z poziomu fotela

Z wnętrzy M3 — witam cię, dniu niewdzięczny

Tu, po tej drugiej złej stronie tęczy

Witam (witam) bez kwiatów naręczy

Bez zastrzeżeń dzień, który przede mną piętrzy

Jeszcze większy cień nad światem wewnętrznym

Witam, choć z dnia na dzień bardziej niezręczny

Jest tenże gest nikt mnie nie wyręczy

Wiesz jak męczy myślenie o stanie rzeczy

Wiesz jak jest, gdy czyjś czyn czyimś słowom przeczy

Wiesz jak to leczyć, lecz to kaleczy

Race THC jak dwa ostrza mieczy

Na razie walczę i na jaranie warczę

Chcesz, też uwierz, ja dostarczę ci tarczę

Może nie wystarczę ale będę tuż obok

Prócz ciebie nie ma mnie dla nikogo

Nie ma mnie dla nikogo…

Nie ma mnie dla nikogo…

Ich bin für alle abwesend…

Ich bin für alle abwesend…

Du kennst es, nicht wahr?

O-o-allgemein regelmäßig verfügbar, im wirklichen Leben heiß

Ich kümmere mich um die brennende Angelegenheit

Wie üblich werden die Neuen eingreifen, mein Kopf wird verwirrt sein

Oft regt es dich auf

Mit der Zeit wird es für mich anstrengend

Beunruhigend, stressig und stressig

Weißt du, in ständiger Eile reihen sich rennende, graue Menschen aneinander

Manchmal falsch.

Detail!

Inmitten harter Regeln

Und Spuren einer Menschenparade im Schnee

Getönte Abendessen, übertreibe es

Arbeit, Küken, Zuhause, Vorlesungen, Kumpels und ein Lager über den Lagern

Tolle Playbacks, Interviews, neue Stages

Unzählige dieser Probleme

Ich könnte es nicht ohne Selbstsuggestion tun

Kümmere dich um diejenigen, die unter meiner Kontrolle stehen

In ein monotones Muster gequetscht wie in Diablo

Aus der Qual gerettet, in einer lästigen Tiefe

In einem ständigen Streben nach Frieden

Gemeinsam verbrachte Zeit

Wenn Stimmungen sentimentale Hits erzeugen

Wenn ich weiß, wo ich stehe

Ich beruhige meine Sorgen auf der Schulter meines Partners

Ich lasse meine Schwärme aus dem Zimmer

Ich verbrauche Energie für die nächsten Bojen

Ich lösche meine innere Paranoia aus

Und ich betrete das Laufband, zuerst verdopple ich

Ich setze mir Ziele, dann drei

Ich verlasse den Weg nicht außerhalb des Territoriums meiner Aktivitäten

(Ich gehe nicht) - Ich zitiere die Bedeutung meiner Abwesenheit

Aus der Not heraus, von der Realität abgeschnitten zu sein

Denn der Geschmack der Freiheit ist eine Skizze

Das Skelett eines Lebens, das Neigungen missachtet

Zur Komplexität - zum spirituellen Alter

Ich verkünde allen und jedem, ich bin nicht für die Menschheit hier

Ich möchte Ruhe in den Massen von Stresssituationen haben

Ich bin wie ein Schiff, das in einem Dock liegt

Seit anderthalb Jahren ist niemand in Sicht

Nur die Klänge von Hip Hop im neunten Stock eines Wohnblocks

Unter uns, allein mit den Aufzeichnungen

Niemand wird mir geben, was er mir geben wird

Ich studiere den Boden unter meinen Füßen, wo zum Teufel habe ich mit meinen Schuhen?

Es ist wie das Flüstern von Koontz hinter den Ohren

Immer noch allein wie ein Finger, der nichts Gutes verheißt (gut verheißt)

Fremde wie der achte Passagier einer Reise

Zu Millionen, verteilt über die Erde

Es wird von entfremdeten Außerirdischen bewohnt

Leute, was soll das sein?

Ich frage, was soll das bedeuten?

Diesem Feind kann nicht vergeben werden

Leider hat alles seine Prioritäten

Vis-à-vis mit Tür vom Raum zum Planeten

Meine Damen und Herren, es gibt Menschen, die auf den Kopf stellen

Als hätten sie alle zusammengearbeitet

Bis man das eine mit dem anderen verwirklicht

Wie kleinlich sie alle sind

Du willst kotzen ... wer auch immer es weiß

Das Leben sprenkelte wie Taubenscheiße auf einem Boulevard

Er wird es mir gleichtun, er wird seinen eigenen Weg gehen

Außer dem Schatten ist niemand bei mir

Heineken liegt in der Luft, als ich mich von einem Problem verabschiede

Raum für diejenigen, die mit diesem Soundsystem alleine im Raum sind

Ich weiß, es ist schwer, heute Superman zu sein

Unter Druck ist Stress das Aktionsfeld

Ich weiß, wie du diese Nächte bis zum Morgen schlaflos bist

Komplexe Themen mit einem neuen Plan angehen wie mit einem Rammbock

Ich weiß genau, ich habe die gleichen wirren Gedanken

Ich kenne es, ich kenne das damit verbundene Gefühl

Was ist los?

Unausgesprochene Träume

Vergessen, weil ich keine Änderung gesehen habe

Der Glaube, dass man nach einem Schlag nicht mehr aufsteht

Was ist los?

Manchmal eine dumme Frage, oder?

Bakanie, in Manie verfallen

Das Leben unterscheidet sich diametral von dem, was es auf dem Bildschirm ist

Kämpfe ums Überleben und kombiniere

Er versetzt mich in einen Zustand, in dem er definitiv ist

Zu viele Situationen, die schnell ermüden

Zu viele Bewegungen, die keinem Zweck dienen

Viel, zu viel Action, die alles kaputt macht

Hier verheißt das ebenso wenig wie die Ruhe vor dem Sturm

Und sie liegen wie Hunde, die drei mal drei ficken

Hey, hey, hey du, du musstest überlegen wann

Nach der Tat flossen Tränen in deine Augen

Und so wird sieben Tage lang Tag für Tag dieser Traum geträumt

Also, hallo in den Tag von Ihrem Sessel

Aus dem Innenraum des M3 - hallo, undankbarer Tag

Hier, auf der anderen falschen Seite des Regenbogens

Hallo (Hallo) ohne Blumen

Der Tag vor mir ist uneingeschränkt

Ein noch größerer Schatten über der inneren Welt

Hallo, aber von Tag zu Tag unangenehmer

Da ist diese Geste, niemand kann sie für mich tun

Sie wissen, wie müde es ist, über den Stand der Dinge nachzudenken

Sie wissen, wie es ist, wenn die Tat eines anderen den Worten eines anderen widerspricht

Du weißt, wie man es heilt, aber es tut weh

Fahre mit THC um die Wette wie zwei Schwerter

Im Moment kämpfe ich und knurre den Freak an

Du willst, glaub auch, ich schenke dir einen Schild

Vielleicht bin ich nicht genug, aber ich werde gleich da sein

Außer dir habe ich niemanden für mich

Ich bin für alle abwesend…

Ich bin für alle abwesend…