Nun mallumas ekstere - Persone

Nun mallumas ekstere

Ene flagras kandel'

Kaj tra la cerbo kuradas la bildoj

Staras surtable botel'

Mi foliumas senpense

Tra malnova gazet'

Kaj ĉi-nokte mi certe enuas

En la profunda kviet'

Kial daŭre ŝi mankas?

Mi ne volas ŝin plu

Kial daŭre mi aŭdas la voĉon

Eĉ en kaoso kaj bru'?

Kaj min mankas la ruĝo

Kie estas ĝi nun?

Ĝi ne estis la ruĝo de fajro

Sed de morta folio en aŭtun'

Mi nur volis komponi

Etan kanton al ŝi

Sed ĉi-nokte la vortoj fariĝas

Stultaĵoj aŭ ironi'

Kaj se vi ne kontraŭas

Tiam ĉesas mi nun

Kaj atendos por nova okazo

Je la leviĝ' de la lun'…

Je la leviĝ' de la lun'…

Draußen wird es jetzt dunkel

Drinnen flackert eine Kerze

Und die Bilder laufen durchs Gehirn

Stellen Sie sich auf einen Flaschentisch

Ich blättere ohne nachzudenken

Durch eine alte Zeitung

Und heute Nacht ist mir definitiv langweilig

In der tiefen Stille

Warum wird sie immer noch vermisst?

Ich will sie nicht mehr

Warum höre ich immer wieder die Stimme

Auch in Chaos und Lärm?

Und ich vermisse das Rot

Wo ist es jetzt?

Es war nicht das Rot des Feuers

Sondern von einem abgestorbenen Blatt im Herbst

Ich wollte nur komponieren

Ein kleines Lied für sie

Aber heute Abend werden die Worte wahr

Dummheit oder Ironie '

Und wenn es Ihnen nichts ausmacht

Dann höre ich jetzt auf

Und auf eine neue Gelegenheit warten

Bei Mondaufgang …

Bei Mondaufgang …