Avaz on Rumi's Poet - Shahram Nazeri

هین سخن تازه بگو، تا دو جهان تازه شود

هین سخن تازه بگو، تا دو جهان تازه شود

سخن تازه بگو، تا دو جهان تازه شود

وارَهد از حدِ جهان، بی‌حد و اندازه شود

خاک سیه بر سر او، کز دم تو تازه نشد

یا همگی رنگ شود، یا همه آوازه شود

روی کسی سرخ نشد

روی کسی سرخ نشد، بی‌مدد لعل لبت

روی کسی سرخ نشد

روی کسی سرخ نشد، بی‌مدد لعل لبت

بی تو اگر سرخ بوَد

بی تو اگر سرخ بوَد، بر اثر غازه شود

هر که شُدت حلقه‌ی در

هر که شُدت حلقه‌ی در، زود بَرد حُقه زر

خاصه که دَر باز کنی

خاصه که دَر باز کنی، مَحرم دروازه شود

آب چه دانست که او، گوهر گوینده شود

آب چه دانست که او، گوهر گوینده شود

خاک چه دانست که او، غمزه‌ی غمازه شود

غمازه شود، غمازه شود

Sag etwas Neues, damit die beiden Welten neu sind

Sag etwas Neues, damit die beiden Welten neu sind

Sprich frisch, damit die beiden Welten frisch sind

Der Wille der Welt wird unendlich und gemessen sein

Schwarzer Staub auf dem Kopf, dein Schwanz ist nicht frisch

Entweder ist jeder gemalt oder jeder ist berühmt

Es errötete bei niemandem

Es errötete auf niemandem, geschweige denn auf deinen Lippen

Es errötete bei niemandem

Es errötete auf niemandem, geschweige denn auf deinen Lippen

Ohne dich, wenn es rot wäre

Wenn es ohne dich rot ist, wird es von einer Gans verursacht

Wer auch immer ein Kreis ist

Wer einen Ring in der Tür hat, gewinnt bald den goldenen Ring

Vor allem wenn man die Tür öffnet

Besonders wenn du die Tür öffnest, wird Muharram das Tor sein

Was wusste Ab, wie man zur Essenz des Sprechers wurde?

Was wusste Ab, wie man zur Essenz des Sprechers wurde?

Woher wusste der Boden, dass er zum Kummer des Kummers werden würde

Sei traurig, sei traurig