Javooneh - Siavash Ghomayshi

منم و شاخه غمی که تو دلم جوونه کرده

منو یاد خوبی ی تو که دلو دیوونه کرده

منو رنگ مخمل شب، منو برق صد ستاره

که تو عمق تیرگی ها، باز تو رو یادم میاره

نباشی تو خاطر من، مثل اینکه زندگی نیست

مثل اینکه رنگ دریا، آبی همیشگی نیست

یاد من اگر چه نیستی، تو رو با خودم میدونم

چشم به راه مهربونی، تا ته دنیا میمونم

روی شیشه می نویسم، دیگه به امید دیدار

موندنی ترین مسافر تا ابد خدانگهدار

منم و شاخه غمی که تو دلم جوونه کرده

منو یاد خوبی ی تو، که دل و دیوونه کرده

منو رنگ مخمل شب، منو برق صد ستاره

که تو عمق تیرگی ها، باز تو رو یادم میاره

نباشی تو خاطر من، مثل اینکه زندگی نیست

مثل اینکه رنگ دریا، آبی ی همیشگی نیست

یاد من اگر چه نیستی، تو رو با خودم میدونم

چشم به راه مهربونی، تا ته دنیا میمونم

روی شیشه می نویسم، دیگه به امید دیدار

موندنی ترین مسافر تا ابد خدانگهدار

Ich und der Zweig der Trauer, der in meinem Herzen jung geworden ist

Ich erinnere mich an deine Güte, die den Wassermann verrückt gemacht hat

Nachtsamt-Farbmenü, Hundert-Sterne-Strommenü

Dass ich mich in den Tiefen der Dunkelheit wieder an dich erinnere

Sei nicht in meinem Kopf, als ob es kein Leben wäre

Als ob die Farbe des Meeres nicht immer blau ist

Ich erinnere mich an dich, obwohl du es nicht bist, ich kenne dich bei mir

Augen auf den Weg der Freundlichkeit, ich werde bis zum Ende der Welt bleiben

Ich schreibe auf das Glas, in der Hoffnung, dich wiederzusehen

Der beständigste Reisende für immer

Ich und der Zweig der Trauer, der in meinem Herzen jung geworden ist

Ich erinnere mich an deine Güte, die mein Herz verrückt gemacht hat

Nachtsamt-Farbmenü, Hundert-Sterne-Strommenü

Dass ich mich in den Tiefen der Dunkelheit wieder an dich erinnere

Sei nicht in meinem Kopf, als ob es kein Leben wäre

Als ob die Farbe des Meeres nicht das übliche Blau wäre

Ich erinnere mich an dich, obwohl du es nicht bist, ich kenne dich bei mir

Augen auf den Weg der Freundlichkeit, ich werde bis zum Ende der Welt bleiben

Ich schreibe auf das Glas, in der Hoffnung, dich wiederzusehen

Der beständigste Reisende für immer