Jazireh - Siavash Ghomayshi

من همون جزیره بودم خاکی و صمیمی و گرم

واسه عشق بازی موجا قامتم یه بستر نرم

یه عزیز دردونه بودم پیش چشم خیس موجا

یه نگین سبز خالص روی انگشتر دریا

تا که یک روز تو رسیدی توی قلبم پا گذاشتی

غصه های عاشقی رو تو وجودم جا گذاشتی

زیر رگباره نگاهت دلم انگار زیر و رو شد

برای داشتن عشقت همه جونم آرزو شد

تا نفس کشیدی انگار نفسم برید تو سینه

ابر و باد و دریا گفتن حس عاشقی همینه

اومدی تو سرنوشتم بی بهونه پا گذاشتی

اما تا قایقی اومد از من و دلم گذشتی

رفتی با قایق عشقت سوی روشنی فردا

من و دل اما نشستیم چشم به راهت لبه دریا

دیگه رو خاک وجودم نه گلی هست نه درختی

لحظه های بی تو بودن می گذره اما به سختی

دل تنها و غریبم داره این گوشه می میره

ولی حتی وقت مردن باز سراغتو می گیره

می رسه روزی که دیگه قعر دریا می شه خونم

اما تو دریای عشقت باز یه گوشه ای می مونم

Ich war auf derselben Insel, warm und freundlich

Aus Liebe zum Moja-Spiel stehe ich auf einem weichen Bett

Ich hatte Schmerzen vor meinen nassen Augen

Ein reines grünes Juwel auf dem Seering

Bis du eines Tages angekommen bist, hast du einen Fuß in mein Herz gesetzt

Du hast die Sorgen der Liebe in mir hinterlassen

Unter der Dusche deines Blicks schien sich mein Herz auf den Kopf zu stellen

Meine ganze Seele sehnte sich nach deiner Liebe

Bis Sie atmen, als ob Sie in Ihre Brust atmen würden

Wolke, Wind und Meer sind die Worte der Liebe

Du bist gekommen, du hast ohne Entschuldigung einen Fuß in mein Schicksal gesetzt

Aber du bist zum Boot gekommen und hast mich und mein Herz überholt

Du bist mit dem Boot deiner Liebe zum Licht von morgen gefahren

Mein Herz und ich saßen am Rand des Meeres

In meiner Erde gibt es weder eine Blume noch einen Baum

Momente des Seins ohne dich vergehen, aber kaum

Mein einsames und seltsames Herz geht in diese Ecke

Aber selbst wenn du stirbst, fängt es dich wieder ein

Der Tag wird kommen, an dem ich auf den Grund des Meeres sinken werde

Aber ich bleibe in einer Ecke deines Liebesmeeres