Prześliczna wiolonczelistka - Skaldowie

Choć chyba sto symfonii na pamięć już znam

Wciąż do filharmonii gnam, bo tam

Tuż obok dyrygenta strojnego we frak

Zasiada przejęta swą rolą tak

Prześliczna wio, wiolo, wiolonczelistka la la la

Prześliczna wio, wiolo, wiolonczelistka

Jej oczy lśnią la la la la, jej usta drżą la la la la

Gdy dłonią swą la la la la struny przyciska

Nad czołem jej pochyla się muza tuż, tuż

Bo oto ta chwila przyszła już

Niewielki, pan dyrygent, batutą da znak

A ona natchniona, ona zagra tak

Prześliczna wio, wiolo, wiolonczelistka la la la

Ech, porwać ją i wio, na koniec świata tak

Jej oczy lśnią la la la la, niech serca drżą la la la la

Niech wiosna w krąg lala szaleje w kwiatach

A ona będzie przy mnie, gdzie ona tam ja

I jej polichymnia nie będzie zła

Że inny pan dyrygent batutą dał znak

Dwóm sercom by razem już śpiewały tak

Ich kenne schon hundert Sinfonien auswendig

Ich eile noch zur Philharmonie, weil da

Direkt neben dem Dirigenten im Frack

Sie setzt sich, so aufgeregt über ihre Rolle

Schöne Brise, Violine, Cellistin la la la

Ein schönes Lied, Geige, Cellist

Ihre Augen leuchten la la la la, ihre Lippen zittern la la la la

Wenn er mit der Hand auf die Saiten drückt la la la la

Da beugt sich eine Muse über ihre Stirn

Denn der Moment ist gekommen

Der Kleine, der Schaffner, gibt mit seinem Taktstock ein Zeichen

Und sie ist inspiriert, sie wird so spielen

Schöne Brise, Violine, Cellistin la la la

Eh, sie entführen und wio, bis ans Ende der Welt, ja

Ihre Augen leuchten, la la la la, lassen Herzen zittern, la la la la

Lassen Sie den Frühling im Kreis der Puppe in Blumen wild laufen

Und sie wird bei mir sein, wo sie bei mir sein wird

Und ihre Polychymie wird nicht schlecht sein

Dass ein anderer Dirigent mit seinem Taktstock ein Zeichen machte

Zwei Herzen würden zusammen Ja singen