Deszczowy kamień - Verba

Miałem kiedyś dobra przyjaciółkę

Nie patrz na mnie tak, przecież wiem, co mówię

Przyjaźń między dziewczyną i chłopakiem

Raz na milion lat zdarzają się takie

Ona była jak drzewo, a ja byłem jak skała

Pokonujący burze życia i zawirowania

Gdy się łamała ja byłem oparciem

Uczyła mnie uginać się, broniłem się uparcie

Zrozumienie, chociaż inny punkt widzenia

Bywała smutna, mnie chłód nie zmieniał

Jej łzy często spadały na mnie

Pośród kamieni znikały niestarte

Przyszedł dzień, gdy popłynąłem z wielką wodą

Stałem się inną osobą

Nowe kobiety każdej nocy

I zapomniałem o niej z głupoty

A ona stała tam samotna na wietrze

Dawała radę, ona sama i jej przestrzeń

Przez ten czas nie było od niej ani słowa

Zapomniała o mnie, znajoma

Jeśli kiedyś zobaczysz tam samotny kamień

Kroplami deszczu świat rozmywa jego pamięć

A jeśli powiem ci, że może być inaczej

Czy uwierzysz wtedy w to, że kamień czasem płacze

Obudziłem się, było pusto wokół

Nowi przyjaciele rozsypiali się jak popiół

Zobaczyłem wtedy, ile było warte

Stawianie życia na zakrytą kartę

Zebrałem się, by poskładać stare sprawy

Jechać tam, gdzie przyjaźń, której nie da się podważyć

Do dziewczyny, za którą dzisiaj tęsknię

Teraz czuję, że to było coś więcej

Mijałem świat, jakbym przenosił się w czasie

Zapomniane miasta, domy i twarze

Kiedy już dotarłem, jej nie było tam

Gdzie jej szukać, kto odpowiedź zna

Pytałem ludzi o szczegóły odtwarzane z trudem

Ktoś wskazał drogę tam ku górze

Mały szpital, tam mam o nią pytać?

Czy w starych murach odpowiedź jest ukryta?

Odnalazłem ją, leżała opuszczona

Spojrzała na mnie załamana i osamotniona

Przez ta lata czekała na mnie stale

Przyszła choroba, co odebrała wiarę

Zrozumiałem, że byłem jej miłością

A zostawiłem sam na sam z samotnością

Pokonywała burze, aż w końcu złamana

Resztkami sił doczekała pożegnania

Jeśli kiedyś zobaczysz tam samotny kamień

Kroplami deszczu świat rozmywa jego pamięć

A jeśli powiem ci, że może być inaczej

Czy uwierzysz wtedy w to, że kamień czasem płacze

Jeśli kiedyś zobaczysz tam samotny kamień

Kroplami deszczu świat rozmywa jego pamięć

A jeśli powiem ci, że może być inaczej

Czy uwierzysz wtedy w to, że kamień czasem płacze

Ich hatte einmal einen guten Freund

Sieh mich nicht so an, ich weiß, was ich sage

Freundschaft zwischen einem Mädchen und einem Jungen

Einmal in einer Million Jahren gibt es solche

Sie war wie ein Baum und ich war wie ein Stein

Stürme des Lebens und Aufruhr überwinden

Als es kaputt ging, war ich die Stütze

Sie hat mir beigebracht, mich zu beugen, ich habe mich hartnäckig gewehrt

Verständnis, obwohl eine andere Sichtweise

Sie war manchmal traurig, die Kälte hat mich nicht verändert

Ihre Tränen fielen oft auf mich

Die Unzerbrochenen verschwanden zwischen den Steinen

Der Tag kam, an dem ich mit großartigem Wasser schwamm

Ich bin ein anderer Mensch geworden

Jede Nacht neue Frauen

Und ich habe es aus Dummheit vergessen

Und sie stand da allein im Wind

Sie hat es geschafft, sie und ihr Raum

Während dieser Zeit gab es kein Wort von ihr

Sie hat mich vergessen, Freund

Wenn Sie dort jemals einen einsamen Stein sehen

Mit Regentropfen verwischt die Welt sein Gedächtnis

Und wenn ich dir sage, es kann auch anders sein

Würden Sie glauben, dass der Stein manchmal weint?

Ich wachte auf, es war leer herum

Neue Freunde schliefen Asche ein

Dann sah ich, wie viel es wert war

Setzen Sie Ihr Leben auf eine verdeckte Karte

Ich habe mich versammelt, um alte Fälle zusammenzusetzen

Gehen Sie dorthin, wo eine Freundschaft nicht untergraben werden kann

An das Mädchen, das ich heute vermisse

Jetzt habe ich das Gefühl, es war mehr als das

Ich bin durch die Welt gegangen, als ob ich in der Zeit gereist wäre

Vergessene Städte, Häuser und Gesichter

Als ich dort ankam, war es nicht da

Wo zu finden, wer kennt die Antwort

Ich habe die Leute nach Details gefragt, die sich nur schwer reproduzieren ließen

Jemand hat den Weg dorthin gewiesen

Ein kleines Krankenhaus, soll ich dort nach ihr fragen?

Ist die Antwort in den alten Mauern verborgen?

Ich fand sie verlassen liegend

Sie sah mich deprimiert und einsam an

Im Laufe der Jahre hat sie ständig auf mich gewartet

Es kam eine Krankheit, die den Glauben nahm

Ich erkannte, dass ich ihre Liebe war

Und ich bin allein gelassen mit Einsamkeit

Sie hat die Stürme überstanden, bis sie schließlich gebrochen war

Mit ihrer restlichen Kraft überlebte sie, um Abschied zu nehmen

Wenn Sie dort jemals einen einsamen Stein sehen

Mit Regentropfen verwischt die Welt sein Gedächtnis

Und wenn ich dir sage, es kann auch anders sein

Würden Sie glauben, dass der Stein manchmal weint?

Wenn Sie dort jemals einen einsamen Stein sehen

Mit Regentropfen verwischt die Welt sein Gedächtnis

Und wenn ich dir sage, es kann auch anders sein

Würden Sie glauben, dass der Stein manchmal weint?