I Know - Zeus

Na poczatku kazdy potrzebuje jakiejs wskazowki, pomocnej dloni.

My dzisiaj zaczniemy to bardzo prosto, zaczniemy to po prostu, w ten sposób.

Klaszcz na trzy i cztery klaszcz,

na trzy i cztery klaszcz,

na trzy i cztery klaszcz,

na trzy i cztery klaszcz,

na trzy i cztery klaszcz,

na trzy i cztery klaszcz,

na trzy i cztery klaszcz,

na trzy i cztery.

To idzie do wszystkich ziomków,

co noszą już długie spodnie,

piją tę goudę co piątek

i chcą wyglądać groźnie.

Blizny na głowach, złamane nosy,

braki w uzębieniu,

błysk w oczach, spliffy w dłoniach,

wyroki w zawieszeniu.

To idzie do wszystkich dziewczyn,

co noszą wysokie szpilki,

bub kicksy i w jeansy wsuwają swoje okrągłe tyłki.

Minispódniczki, szminki,

tusze do rzęs i cienie,

zniżki, butiki, aerobiki,

bijatyki przy przecenie.

To idzie do wszystkich zarobionych

jap yuppies, co wsiadają w porsche kiedy po robocie śmigają na klawisz.

Zegarki za parę koła,

garniaki bardziej pokaźnie.

Każda karta złota, loga nawet na… taśmie.

To idzie do wszystkich dumnych

business women (łoman? łomen? łymyn?).

Do góry broda bo wokoło woda

i aligatory swimmin'.

Nowa garsonka, nowy garson w nowej garsonierze.

Na szyi to kolia czy garota,

nawet powietrze się nie nabierze.

Nieważne jaki bój toczymy ze światem,

nieważne ile zbrój wkładamy przy tym

i masek.

Jakimi tu czyni nas każda z ról

i przypiętych łatek.

Będziemy zawsze dziećmi naszych

ojców i matek.

Nieważne jaki bój toczymy ze światem,

nieważne ile zbrój wkładamy przy tym

i masek.

Jakimi tu czyni nas każda z ról

i przypiętych łatek.

Będziemy zawsze dziećmi naszych

ojców i matek.

To idzie do wszystkich przedstawicieli

co nadużywają władzy.

Na nic odznaki i krawaty,

pod koniec i tak jesteśmy nadzy.

Sznur ochroniarzy dookoła koła,

dygnitarzy dookoła koryta.

Każdy się patrzy spod byka.

Viva la corrida!

To idzie do wszystkich celebrytów,

dla których spełnieniem snów

jest foto na tle logotypów

i podziwu telewidzów.

Pare szwów tu, pare szwów tam «pare».

Chirurg milczy jak grób,

ale kto przymknie oko,

sam puści parę.

To idzie do wszystkich twórców…

Wróć!

AR-TYS-TÓW,

co żyją pod wpływem impulsu, gdzieś na skraju krainy zmysłów,

z dala od śmiertelników,

gdzie wszystko jest tak ulotne

…ale jak śmierdzi w kiblu to i z krainy ten smok nie rusza o krok się.

STÓJ… przy oknie.

Nieważne jaki bój toczymy ze światem,

nieważne ile zbrój wkładamy przy tym

i masek.

Jakimi tu czyni nas każda z ról

i przypiętych łatek.

Będziemy zawsze dziećmi naszych

ojców i matek.

To idzie do mnie.

To idzie do mnie.

To idzie do mnie i Ciebie.

Od urodzenia co krok,

co dziennie mamy tu mniej siebie.

Co doświadczenie, wkładamy na siebie kolejną warstwę, maskę, tarczę, plaster,

nie da się być przecież dzieckiem zawsze.

Mam rację?

Uciekamy od tego co w nas naturalne, szczere łamani fałszem,

krytykanctwem, nawet własnym sumieniem.

Strusi łeb chowamy w ziemi — pseudo bezpieczni, kopiemy pod sobą dołki.

W obliczu śmierci i tak będziemy bezbronni jak noworodki.

Nieważne jaki bój toczymy ze światem,

nieważne ile zbrój wkładamy przy tym

i masek.

Jakimi tu czyni nas każda z ról

i przypiętych łatek.

Będziemy zawsze dziećmi naszych

ojców i matek.

Nieważne jaki bój toczymy ze światem,

nieważne ile zbrój wkładamy przy tym

i masek.

Jakimi tu czyni nas każda z ról

i przypiętych łatek.

Będziemy zawsze dziećmi naszych

ojców i matek.

Am Anfang braucht jeder eine Art Anleitung, eine helfende Hand.

Heute fangen wir ganz einfach an, wir fangen einfach so an.

Klatschen für drei und vier klatschen,

für drei und vier, klatsch,

für drei und vier, klatsch,

für drei und vier, klatsch,

für drei und vier, klatsch,

für drei und vier, klatsch,

für drei und vier, klatsch,

für drei und vier.

Es geht an alle Homies

was für lange Hosen trägst du schon,

Sie trinken diesen Gouda jeden Freitag

und sie wollen gruselig aussehen.

Kopfnarben, gebrochene Nasen,

fehlende Zähne,

Funkeln in den Augen, geschmeidig in den Händen,

Bewährungsstrafen.

Es geht an alle Mädchen

welche high heels trage,

Bub kicksy und in Jeans schieben sie ihre runden Ärsche.

Miniröcke, Lippenstifte,

Mascaras und Lidschatten,

Rabatte, Boutiquen, Aerobic,

Schlägereien mit Rabatt.

Das geht an alle Verdienten

Jap Yuppies, was sie im Porsche bekommen, wenn sie nach der Arbeit den Schlüssel umlegen.

Uhren für ein Paar Räder,

Töpfe großzügiger.

Jede Karte aus Gold, Logos sogar auf ... Band.

Es geht an alle stolz

Geschäftsfrauen (łoman? łomen? łymyn?).

Den Bart hoch, weil Wasser in der Nähe ist

und schwimmende Alligatoren.

Ein neuer Anzug, ein neuer Anzug in einem neuen Anzug.

Es gibt eine Halskette oder Garotte am Hals,

nicht einmal die Luft wird angesaugt.

Egal, was wir mit der Welt kämpfen,

Egal wie viel Rüstung wir anlegen

und Masken.

Was jede Rolle uns hier ausmacht

und gepinnte Patches.

Wir werden immer unsere Kinder sein

Väter und Mütter.

Egal, was wir mit der Welt kämpfen,

Egal wie viel Rüstung wir anlegen

und Masken.

Was jede Rolle uns hier ausmacht

und gepinnte Patches.

Wir werden immer unsere Kinder sein

Väter und Mütter.

Das geht an alle Vertreter

die Macht missbrauchen.

Abzeichen und Krawatten umsonst

am Ende sind wir sowieso nackt.

Eine Reihe von Sicherheitskräften um das Lenkrad herum

Würdenträger rund um den Trog.

Alle schauen unter dem Stier hervor.

Viva la Corrida!

Es geht an alle Promis

für die ein Traum wahr wird

Auf dem Hintergrund der Logos befindet sich ein Foto

und die Bewunderung der Zuschauer.

Ein paar Stiche hier, ein paar Stiche dort "ein paar".

Der Chirurg schweigt wie ein Grab,

aber wer drückt ein auge zu,

er wird selbst Dampf ablassen.

Es geht an alle Macher ...

Komm zurück!

AR-TYS-TÓW,

die impulsiv leben, irgendwo am Rande des Reiches der Sinne,

fern von Sterblichen,

wo alles so flüchtig ist

... doch wenn es im Klo stinkt, rührt sich dieser Drache keinen Schritt vom Land.

STEHEN … am Fenster.

Egal, was wir mit der Welt kämpfen,

Egal wie viel Rüstung wir anlegen

und Masken.

Was jede Rolle uns hier ausmacht

und gepinnte Patches.

Wir werden immer unsere Kinder sein

Väter und Mütter.

Es geht zu mir.

Es geht zu mir.

Es geht zu mir und zu dir.

Jeder Schritt von Geburt an,

wir haben hier jeden Tag weniger von uns.

Was für eine Erfahrung, wir legen eine weitere Schicht auf uns selbst, eine Maske, ein Schild, ein Pflaster,

Es ist unmöglich, für immer ein Kind zu sein.

Ich habe recht?

Wir laufen weg von dem, was in uns natürlich ist, aufrichtig gebrochen mit der Lüge,

Kritik, sogar Ihr eigenes Gewissen.

Wir verstecken den Straußenkopf im Boden - pseudosicher graben wir Löcher unter uns.

Angesichts des Todes werden wir so wehrlos wie Neugeborene sein.

Egal, was wir mit der Welt kämpfen,

Egal wie viel Rüstung wir anlegen

und Masken.

Was jede Rolle uns hier ausmacht

und gepinnte Patches.

Wir werden immer unsere Kinder sein

Väter und Mütter.

Egal, was wir mit der Welt kämpfen,

Egal wie viel Rüstung wir anlegen

und Masken.

Was jede Rolle uns hier ausmacht

und gepinnte Patches.

Wir werden immer unsere Kinder sein

Väter und Mütter.