To co nienazwane - Anna Maria Jopek

Tyle było chwil dla których nie znalazłam odpowiednich słów.

A przecież to, co nienazwane — gubi się.

To, czego język nie ocali — traci sens.

Bezdomne, bezpowrotne, zmierza wprost do nieistnienia.

Zwinny mój język jest posłuszny mi.

Pieści Cię słowem, stwarza Ciebie i ocala Cię.

Jakich trzeba słów, abym opisać mogła oczu twoich żar?

Jak przetłumaczyć pojedyncze drżenie warg tak, aby rysy twe nie pozostały już

tylko wspomnieniem moim.

A więc czymś zupełnie innym…

Es gab so viele Momente, für die ich nicht die richtigen Worte fand.

Doch was unbenannt ist, geht verloren.

Welche Sprache nicht speichert - macht keinen Sinn mehr.

Obdachlos, unwiederbringlich, tendiert es geradewegs zur Nichtexistenz.

Meine flinke Zunge gehorcht mir.

Es streichelt dich mit Worten, erschafft dich und rettet dich.

Welche Worte brauchen Sie, um Ihre Wärme zu beschreiben?

So übersetzen Sie ein einzelnes Lippenzittern, damit Ihre Gesichtszüge nicht mehr bestehen bleiben

nur meine Erinnerung.

Also was ganz anderes...