Cafe Paeiz - Babak Jahanbakhsh

از تو میگم و شبا آروم میشم

از تو میگم و نفس می گیرم

یه روز از همین روزای پیش رو

تو رو از زندگی پس می گیرم

کوچه ها هوای بارون دارن

پنجره پر شده از مرگ درخت

تو یه روزی یاد من می افتی

هم نفس با آخرین برگ درخت

کافه ها رو پیِ تو می گردم

صندلی به صندلی، میز به میز

تو تو پاییز رسیدی باید

تو رو پس بگیرمت از پاییز

کافه ها رو پیِ تو می گردم

صندلی به صندلی، میز به میز

تو تو پاییز رسیدی باید

تو رو پس بگیرمت از پاییز

خش خش برگا رو که می‌شنوم

فصل خوشبختی من سر می‌رسه

جای خالیت منو آتیش میزنه

وقتی تقویم به آذر میرسه

حتی یلدا نتونست صبر کنه

تا دلم دوباره به حرف بیاد

رو سرم ردّ زمستونه ببین

تو نیومدی داره برف میاد

کافه ها رو پیِ تو می گردم

صندلی به صندلی، میز به میز

تو تو پاییز رسیدی باید

تو رو پس بگیرمت از پاییز

کافه ها رو پیِ تو می گردم

صندلی به صندلی، میز به میز

تو تو پاییز رسیدی باید

تو رو پس بگیرمت از پاییز

Ich sage es dir und ich beruhige mich nachts

sage ich zu dir und ich atme

Einer dieser Tage voraus

Ich werde dich aus dem Leben zurückholen

Die Straßen sind regnerisch

Fenster gefüllt mit Baumtod

Du wirst mich eines Tages vermissen

Atme mit dem letzten Blatt des Baumes

Ich folge den Cafés hinter dir

Stuhl an Stuhl, Tisch an Tisch

Sie sollten im Herbst anreisen

Holen Sie sich zurück aus dem Herbst

Ich folge den Cafés hinter dir

Stuhl an Stuhl, Tisch an Tisch

Sie sollten im Herbst anreisen

Holen Sie sich zurück aus dem Herbst

Ich höre das Rauschen der Blätter

Die Zeit meines Glücks kommt

Meine Stelle brennt

Wenn der Kalender im Dezember ankommt

Sogar Yalda konnte es kaum erwarten

Bis mein Herz wieder spricht

Sieh die Spuren des Winters auf meinem Kopf

Du kommst nicht, es schneit

Ich folge den Cafés hinter dir

Stuhl an Stuhl, Tisch an Tisch

Sie sollten im Herbst anreisen

Holen Sie sich zurück aus dem Herbst

Ich folge den Cafés hinter dir

Stuhl an Stuhl, Tisch an Tisch

Sie sollten im Herbst anreisen

Holen Sie sich zurück aus dem Herbst