Obłok - Edyta Gorniak

Czasem są takie dni, kiedy smutek szepcze

Nie ma też w sercu mym ulubionych fraz

W takie dni modlitw mych wiatr unosić nie chce

W myślach i w oczach tkwi przyczajony strach

Lecz nagle ktoś mój uchwycił wzrok, zostaliśmy

Sami

I uśmiechnął się jak nie robi tego nikt

A oczom, co często szare są i okryte łzami

Oddal blask i jak lekki obłok znikł

A tak bardzo…

Wyśpiewać chcę

Na palcach wytańczyć chcę

Me serce jak dziecka śmiech radością pełne

I cale miłością drży

Chcę oddać to, co w nim tkwi

Więc proszę ciesz się ze mną chociaż dziś

Tak bardzo

Wyśpiewać chcę

Na palcach wytańczyć chcę

Nie będzie juz smutku cień oplatał szczęścia

Przede mną słoneczne dni

Chcę dzielić tę radość z kimś

Więc proszę ciesz się ze mną chociaż Ty

Mija czas w kroplach dni pod zasłona deszczu

A mój płaszcz chłodu serc nie odpędzi znów

Czasem brak tylu sił, by ten smutek przemóc

Nawet sny płaczą, bo w wyobraźni wiele luk

Lecz nagle ktoś mój uchwycił wzrok, zostaliśmy

Sami…

Manchmal gibt es Tage, an denen Traurigkeit flüstert

Es gibt auch keine Lieblingsphrasen in meinem Herzen

An solchen Gebetstagen will der Wind meinen Wind nicht tragen

In meinem Kopf und meinen Augen lauert Angst

Aber plötzlich fiel mir jemand auf, wir blieben

Sich

Und er lächelte wie niemand

Und die Augen, die oft grau und tränenüberströmt sind

Entfernen Sie das Leuchten und verschwand wie eine leichte Wolke

Und so viel ...

ich möchte singen

Ich möchte auf meinen Fingern tanzen

Mein Herz ist wie ein Kinderlachen vor Freude

Und er zittert vor Liebe

Ich möchte zurückgeben, was drin ist

Also genieße es heute mit mir

So

ich möchte singen

Ich möchte auf meinen Fingern tanzen

Es wird keine Traurigkeit mehr geben, ein Schatten, der mit Glück verschlungen ist

Vor mir liegen sonnige Tage

Diese Freude möchte ich mit jemandem teilen

Also genieße mit mir wenigstens dich

Die Zeit vergeht in den Tropfen der Tage unter dem Schleier des Regens

Und mein Mantel kalter Herzen wird nicht wieder vertreiben

Manchmal reicht die Kraft nicht aus, um diese Traurigkeit zu überwinden

Sogar Träume weinen, weil es viele Lücken in der Vorstellung gibt

Aber plötzlich fiel mir jemand auf, wir blieben

Sich…