Gereftar - Farhad, Fereidoon Foroughi

وقتی که دستای باد

قفس مرغ گرفتارو شکست

شوق پروازو نداشت

وقتی که چلچله ها

خبر فصل بهارو میدادن

عشق آوازو نداشت

دیگه آسمون براش

فرقی با قفس نداشت

واسه پرواز بلند

تو پَرش هوس نداشت

شوق پرواز، توی ابرا

سوی جنگلای دور

دیگه رفته از خیال اون پرنده ی صبور

اما لحظه ای رسید

لحظه پریدن و رها شدن

میون بیم و امید

لحظه ای که پنجره

بغض دیوارو شکست

نقش آسمون صاف

میون چشاش نشست

مرغ خسته پر کشید و

افق روشنو دید

تو هوای تازه دشت

به ستاره ها رسید

لحظه ای پاک و بزرگ

دل به دریا زد و رفت

با یه پرواز بلند

تن به صحرا زد و رفت

Wenn der Wind weht

Der eingeklemmte Hühnerkäfig zerbrach

Er hatte keine Lust zu fliegen

Beim Schlucken

Frühlingsnachrichten

Die Liebe sang nicht

Noch ein Himmelspinsel

Es unterschied sich nicht von einem Käfig

Für lange Flüge

Du wolltest nicht springen

Fliegende Begeisterung, in den Wolken

Dem fernen Wald entgegen

Vorbei sind die Zeiten dieses geduldigen Vogels

Aber ein Moment kam

Der Moment des Springens und Loslassens

Myon Angst und Hoffnung

Der Moment das Fenster

Die Wand brach vor Ekel

Die Rolle des klaren Himmels

Mion setzte sich

Müdes Hähnchen gefüllt und

Der Horizont war klar

An der frischen Luft der Ebene

Die Sterne erreicht

Ein sauberer und großer Moment

Er verliebte sich in das Meer und ging

Mit einem langen Flug

Er rannte in die Wüste und ging