Kamienie - Grammatik

Krople deszczu na skroniach

Patrzę na Wisłę a kartki mokną w dłoniach

Patrzę na życie, miasto śpi bezpiecznie w domach

Gdzie w każdym z nich mieszka niejedna historia

Czasami wkradam się jak złodziej w czyjeś życie

W brudach brodzę w śmierci i śmiechu zachwycie

Czasem zazdroszczę, czasem nienawidzę

Wiem, że każdy ma swoją drogę ja o swojej wam pisze

I słucham ludzi, w ich oczach widzę siebie

Może naiwnie w solidarność między nami wierzę

W czterech ścianach zaklęty niejeden dramat

Przeklęty, który chcesz wyrzucić z siebie

Wiele bólu, który trochę już zaśniedział

Ale wciąż krzyczy by ktoś o nim opowiedział

Nawet, jeśli będą mówić, że pamiętać nie warto

To my i kamienie jesteśmy świadkiem z przypadku

Chcę wyrzucić z siebie gniew, wyruszam w miasto

Uciekam z miejsca, w którym czuję się zbyt ciasno

Warszawa nie śpi, dzisiaj będzie moją parą

Za ręce przez bruk, nocny spacer ku gwiazdom

Przemierzam miejsca, które znam na pamięć

Tysiące kroków tylko po to by sens znaleźć

Spokojna noc, powoli zanurzam się w ciszy

I tylko wiatr rozwiewa niespokojne myśli

Niby samotnie, jednak mam tu słuchaczy

Dookoła kamienie, które niejedno widziały

I myślę gdyby kamienie mogły mówić

Powiedziałyby prawdę tak różną dla ludzi

To cichy świadek, więc opowiem mu historię

Możesz krzyczeć tu ze mną, wyrzuć to, co siedzi w tobie

Nie bój się, one nigdy nas nie skrzywdzą

To nie ludzie, których oczy ciągle nic nie widzą

Tak wiele bólu dzieje się za kurtyną

Wśród ścian, które milczą

Choć czasem, gdy nastawisz ucho krzyczą, jasne staje się wszystko

Blizny z przeszłości drogą by zrozumieć przyszłość

Odpowiedzi czasem leżą tak blisko

Wystarczy sięgnąć by wiedzieć, co jest przede mną

Zbieram brudy samemu brudząc ręce

Patrzę w mrok, mrok patrzy w moje serce

Wiem więcej, ale też mniej mogę znieść

Gdzie jest spokój, kuszą drzwi, w które można wejść

W każdej chwili wolność popłynie z każdej żyły

Lecz to za łatwe wciąż mam w sobie tyle siły

By żyć, oddychać pełną piersią

Chociaż czasem mam dość i oddech przychodzi ciężko

Niech żyje życie nawet, gdy wszystko przepadnie

Ja usnę, ale kamienie będą mówić za mnie

Tak niewiele mi potrzeba żebym znalazł swój spokój

Chcę budzić się rano i mieć kogoś przy boku

Chcę znów zaufać nie dostawać ciosów w plecy

Bo życie to chwila ja tą chwilą chcę się cieszyć

Staram się walczyć z własnymi słabościami

Jestem jedynie człowiekiem i często nie znam granic

Wierzę mocno, że wszystko wkrótce się ułoży

A dziś mówię kamieniom o tym, co najbardziej boli

Tyle razy uciekałem i nie chciałem rozmawiać

Zawsze sam z problemami tak z życiem chciałem się zmagać

Jednak z czasem zauważyłem tę różnicę

Że gdy krzyczę głośno to mam sumienie czyste

I nawet, gdy milczysz i nie chcesz mnie słuchać

A moje słowa to dla ciebie tylko pustka

Wiem co robić i szybko znajdę nowy powód

By wyjść z domu i odwiedzić me kamienie znowu

Regentropfen auf den Schläfen

Ich schaue auf die Weichsel und die Seiten sind nass in meinen Händen

Ich schaue auf das Leben, die Stadt schläft sicher in Häusern

Wo mehr als eine Geschichte in jedem von ihnen lebt

Manchmal schleiche ich mich wie ein Dieb in jemandes Leben

Ich wate im Tod im Dreck und erfreue mich am Lachen

Manchmal bin ich eifersüchtig, manchmal hasse ich

Ich weiß, dass jeder seinen eigenen Weg hat und ich schreibe Ihnen über seinen

Und ich höre den Leuten zu, ich sehe mich in ihren Augen

Vielleicht glaube ich naiv an Solidarität zwischen uns

Mehr als ein verzaubertes Drama in vier Wänden

Verflucht, dass du dir aus dem Weg gehen willst

Viel Schmerz, der schon ein bisschen eingeschlafen ist

Aber er schreit immer noch nach jemandem, der von ihm erzählt

Auch wenn sie sagen, dass es sich nicht lohnt, sich daran zu erinnern

Wir und die Steine ​​sind zufällig Zeugen

Ich will meine Wut loslassen, ich gehe in die Stadt

Ich renne weg von einem Ort, wo es sich zu eng anfühlt

Warschau ist wach, heute wird es mein Paar sein

Hände auf dem Bürgersteig, ein Nachtspaziergang zu den Sternen

Ich reise durch Orte, die ich auswendig kenne

Tausende von Schritten, nur um Sinn zu machen

Friedliche Nacht, ich versinke langsam in der Stille

Und nur der Wind vertreibt ängstliche Gedanken

Scheinbar einsam, aber ich habe Zuhörer hier

Es gibt Steine, die viele gesehen haben

Und ich denke, wenn die Steine ​​sprechen könnten

Sie würden eine Wahrheit sagen, die für die Menschen so unterschiedlich ist

Er ist ein stiller Zeuge, also erzähle ich ihm eine Geschichte

Du kannst hier mit mir schreien, rauswerfen, was in dir steckt

Keine Angst, sie werden uns nie weh tun

Sie sind keine Menschen, deren Augen noch nichts sehen können

So viel Schmerz passiert hinter dem Vorhang

Unter den stillen Mauern

Obwohl sie manchmal schreien, wenn du dein Ohr einstimmst, wird alles klar

Narben aus der Vergangenheit - ein Weg, die Zukunft zu verstehen

Die Antworten liegen manchmal so nah

Es reicht aus, die Hand auszustrecken, um zu wissen, was vor mir liegt

Ich hebe den Dreck selbst auf, indem ich mir die Hände schmutzig mache

Ich schaue ins Dunkel, das Dunkel schaut in mein Herz

Ich weiß mehr, aber ich kann auch weniger ertragen

Wo Frieden ist, gibt es Türen, die betreten werden können

Freiheit wird jeden Moment aus allen Adern fließen

Aber es ist zu einfach, ich habe noch so viel Kraft

Um zu leben, atme voll durch

Obwohl ich manchmal die Schnauze voll habe und das Atmen schwerfällt

Es lebe das Leben, auch wenn alles verloren ist

Ich werde einschlafen, aber die Steine ​​werden für mich sprechen

Ich brauche so wenig, um meinen Frieden zu finden

Ich möchte morgens aufwachen und jemanden an meiner Seite haben

Ich möchte wieder darauf vertrauen, nicht in den Rücken gestochen zu werden

Weil das Leben ein Moment ist, möchte ich diesen Moment genießen

Ich versuche, meine eigenen Schwächen zu bekämpfen

Ich bin auch nur ein Mensch und kenne oft keine Grenzen

Ich glaube fest daran, dass bald alles gut wird

Und heute sage ich den Steinen, was am meisten wehtut

Ich bin so oft weggelaufen und wollte nicht reden

Immer allein mit Problemen, also wollte ich mit dem Leben kämpfen

Allerdings habe ich diesen Unterschied im Laufe der Zeit bemerkt

Dass mein Gewissen rein ist, wenn ich laut schreie

Und auch wenn du schweigst und mir nicht zuhören willst

Und meine Worte sind nur Leere für dich

Ich weiß, was zu tun ist, und ich werde schnell einen neuen Grund finden

Auszugehen und meine Steine ​​wieder zu besuchen