Onverzetbaar - Heidevolk

Zwaard in mijn hand, vuur in mijn ogen

Nimmer zal ik mijn stam verloochenen

Mijn volk leeft in vrijheid, ongetemd door keizershand

Trouw aan de Goden, trouw aan het vaderland

De donkere wouden zijn mijn hallen

Moeras en weiden mijn domein

Ondoordringbaar, onvervallen

De woeste gronden aan de Rijn

Tussen wouden en rivieren

Heersend in woestenij

Onverzetbaar, onverschrokken

Istvaeonen aan de Rijn

En voor niemand zal ik knielen

Ik zal mijn hoofd niet buigen

Zolang er bloed door mijn aderen stroomt

En het vuur brandt in mijn hart

Blijft mijn vrijheid onbetoomt

Volkeren onder de Rijn, verenigd met het rijk

Verdrukt en verloren onder vreemde heerschappij

Geen keizer zal mijn land betreden

Geen rijksgezant mijn grondgebied

Geen verbond zal mijn stam bestelen

Van de vrijheid die mijn volk geniet

En voor niemand zal ik knielen

Ik zal mijn hoofd niet buigen

Zolang er bloed door mijn aderen stroomt

En het vuur brandt in mijn hart

Blijft mijn vrijheid onbetoomt

Zolang het water door de beken stroomt

En het groen van het woud mijn land bekroont

Zal ik niet knielen op mijn vaders grond, maar strijden

De onberaden keizer die mij de wereld bood

Vrijheid, rijkdom en macht

Voelde mijn toorn toen ik zijn bloed vergoot

Een einde aan zijn leugens bracht

Want mijn woeden hart knielt voor niemand

Zweert geen trouw aan het rijk

En voor niemand zal ik knielen

Ik zal mijn hoofd niet buigen

Zolang er bloed door mijn aderen stroomt

En het vuur brandt in mijn hart

Blijft mijn vrijheid onbetoomt

Zolang het water door de beken stroomt

En het groen van het woud mijn land bekroont

Zal ik niet knielen op mijn vaders grond

Maar strijden voor vrijheid waar mijn leven begon

Schwert in meiner Hand, Feuer in meinen Augen

Niemals werde ich meinen Stamm verleugnen

Mein Volk lebt in Freiheit, ungezähmt von der Hand des Kaisers

Treue zu den Göttern, Treue zum Vaterland

Die dunklen Wälder sind meine Hallen

Sumpf und Wiesen mein Reich

Undurchdringlich, unverfälscht

Das Wüstengelände am Rhein

Zwischen Wäldern und Flüssen

Herrschaft im Ödland

Unwiderstehlich, furchtlos

Istvaeones am Rhein

Und ich werde vor niemandem knien

Ich werde meinen Kopf nicht beugen

Solange Blut durch meine Adern fließt

Und das Feuer brennt in meinem Herzen

Meine Freiheit bleibt ungezügelt

Völker unter dem Rhein, vereint mit dem Reich

Unterdrückt und unter fremder Herrschaft verloren

Kein Kaiser wird mein Land betreten

Kein Regierungsgesandter mein Territorium

Kein Bund soll meinen Stamm berauben

Von der Freiheit, die mein Volk genießt

Und ich werde vor niemandem knien

Ich werde meinen Kopf nicht beugen

Solange Blut durch meine Adern fließt

Und das Feuer brennt in meinem Herzen

Meine Freiheit bleibt ungezügelt

Solange das Wasser durch die Bäche fließt

Und das Grün des Waldes krönt mein Land

Soll ich nicht auf meines Vaters Boden knien, sondern kämpfen

Der gedankenlose Kaiser, der mir die Welt angeboten hat

Freiheit, Reichtum und Macht

Fühlte meinen Zorn, als ich sein Blut vergoss

Mach seinen Lügen ein Ende

Denn mein tobendes Herz kniet vor niemandem

Schwört dem Imperium keine Treue

Und ich werde vor niemandem knien

Ich werde meinen Kopf nicht beugen

Solange Blut durch meine Adern fließt

Und das Feuer brennt in meinem Herzen

Meine Freiheit bleibt ungezügelt

Solange das Wasser durch die Bäche fließt

Und das Grün des Waldes krönt mein Land

Soll ich nicht auf dem Boden meines Vaters knien

Aber für die Freiheit kämpfen, wo mein Leben begann