Hej hej hej - Hey

To się w niej rozrasta to się w niej rozsiada

Mości się, napiera masy, zaraz zacznie gryźć

On całkiem gubi się w przedziwnych stanach jej podgorączkowych

Choć zastanawia go ten przypływ ciepła i łagodność w mowie

Ona tej miłości w sonie nie donosi

Ona ten, zarodek szczęścia chce wyskrobać

Póki czas, nim żerdzi żeber nie obsiądą

Motyle, od których pęcznieć jej zacznie brzuch

Nim serce popchnie krew, co plamą się rozleje na poliku

Nim przez źrenicy czerń, przeskoczy iskra, która powie wszystko

Hej hej hej

Es wächst darin, es legt sich darin

Er jubelt, drückt die Massen, er wird anfangen zu beißen

Er verliert sich in den bizarren Zuständen ihres leichten Fiebers

Obwohl er von der Woge der Wärme und Sanftheit der Sprache verwirrt ist

Sie berichtet nicht von dieser Liebe bei ihrem Sohn

Sie will den Keim des Glücks auskratzen

Bis Zeit, bevor sich die Rippen der Rippen hinsetzten

Schmetterlinge, die ihren Bauch anschwellen lassen

Vor dem Herzen drückt das Blut, das auf die Wange spritzt

Vor der Schwärze in der Pupille wird ein Funke überspringen, um alles zu sagen

Hey Hey Hey