Moogie - Hey

O czwartej rano, minut pięć i pół

Zmarł szeptem Jan w pościeli spuchł

Potężne ciało, od stóp do głów

Wypełniał szczelnie — opasły duch

Z trudem więc przeciskał się

Przez czarny tunel, do boskich wrót

Tunel bowiem w rozmiarze L

O X za mały dla Jana był

Więc nie myśl że wieczność

Jest balem czy ucztą

Pobytem w kurorcie, wesoły miasteczkiem

Bankietem z gwiazdami, tańcami do rana

Herbatką u króla z szampanem, ciasteczkiem

Kaszel Piotra — dozorcy raju

Z oddali gdzieś dobiegał go

Trwało nim strudzony Jan

Poczuł nieba subtelną woń

O szóstej sześć - czasu ziemskiego

Otyły astral utknął w tunelu

To tego dnia, zaklinował Jan

Dupą dostęp do nieba bram

Więc nie myśl że wieczność

Jest balem czy ucztą

Pobytem w kurorcie, wesoły miasteczkiem

Bankietem z gwiazdami, tańcami do rana

Herbatką u króla z szampanem, ciasteczkiem

Wieczność to tunel kończący się dupą

Vier Uhr morgens, fünfeinhalb Minuten

Er starb flüsternd, Jan schwoll in den Laken an

Ein kraftvoller Körper, von Kopf bis Fuß

Es war dicht gefüllt - ein aufgeblähtes Gespenst

Also hat er sich durchgekämpft

Durch den schwarzen Tunnel zu Gottes Tor

Der Tunnel hat die Größe L

Er war O X zu klein für Jan

Also glaube nicht, dass es die Ewigkeit ist

Es ist ein Ball oder ein Fest

Ein Aufenthalt in einem Resort, Vergnügungspark

Ein Bankett mit den Sternen, Tanzen bis zum Morgen

Tee beim König mit Sekt, Keks

Peters Husten - der Hausmeister des Paradieses

Irgendwo in der Ferne hörte er ihn

Der müde Jan fuhr damit fort

Er spürte den feinen Duft des Himmels

Sechs Uhr sechs Uhr Erdzeit

Der fettleibige Astral steckt im Tunnel fest

Es ist an diesem Tag, würgte Jan

Zugang zu den Toren des Himmels

Also glaube nicht, dass es die Ewigkeit ist

Es ist ein Ball oder ein Fest

Ein Aufenthalt in einem Resort, Vergnügungspark

Ein Bankett mit den Sternen, Tanzen bis zum Morgen

Tee beim König mit Sekt, Keks

Die Ewigkeit ist ein Tunnel, der in einem Arsch endet