Teraz znikasz - Jeden Osiem L

Teraz znikasz tam gdzie ja nie chcę być

Nie pamiętasz już znowu tylko sny

Sam już nie wiesz jak masz posklejać dni

Samą wiarą w czas nie naprawisz tych krzywd

Taki mój brat, mój kat, taki jest ten świat

Powtarzał mi tylko my się liczymy

Mówił my ulepieni z zupełnie innej gliny

Mówił i nie doszukuj się przyczyny, no bo

Już taki jestem zimny, bo muszę być twardy

Pełen pogardy dla tych, którzy nie trzymają gardy

Takich miliardy, wiesz mało takich jak my

Jesteśmy tutaj, żeby spełniać swoje sny

Wyróżniaj życia strony, po której jesteś ty?

Pytał - bez odpowiedzi.

Czekał.

Oczy przymykał

Łykał wszystkie te brednie, że życie jest proste

Wystarczy jeden temat — taką miał ripostę

Szukał sposobu, ciągle zacierając ręce

Nieważne jak to robię, ważne, że mam więcej

Bo przecież o to chodzi — miał w tym trochę racji

Karmiony nędznym światem pustych aspiracji…

Porozbijane pięści, uśmiechu brak na twarzy

Zły chłopak bez perspektyw, nie nauczony marzyć

Zakazy i bariery, życie bardzo wiele uczy

Mniej ci daje, a zabiera, by pokazać kto jest lepszy

Chciał być silniejszy, pewniejszy, zawsze na pierwszym planie

Coraz większe miał potrzeby, często nie starczało na nie

O czyste sumienie i kolejną szanse prosił

Przegrywał i upadał, ale zawsze się podnosił

Zgubny zwrot wydarzeń, zgubny wpływ sił pieniądza

Kiedyś tyle wspólnych spraw, teraz ciężko jest go poznać

Zagubiony w miejskim tłumie, dla nikogo nic nie znaczy

Utopiony w nienawiści, nie jest w stanie nic zobaczyć

Serce przeszywa smutek, ciarki przechodzą po plecach

Obojętny na to wszystko, nie mający siły czekać

I wiesz nie ma co narzekać na dzień, który nas tak zmienia

Pytasz — gdzie jest ten chłopak?

Został w moich wspomnieniach…

Jasna strona ciemności, zwiastowana w wielu znakach

Dla chłopaka, który w życiu wiele razy płakał

Ukrywając skrupulatnie łzy, które były prawdą

Chęć poznania ciemnej strony, która wepchnęła go w bagno

Na dno upadł sam.

W tej chwili strachu

Rzucił na swe życie fatum, najadając się obciachu

Nie chcę być tam, gdzie ty.

Naprawdę nie chcę

Bo nie idę swoją drogą, w swoją pracę wkładam serce

Pomyśl, jakby to było.

Zajrzyj w środek duszy

Nie czekając na jutro — na dzień, który wszystko ruszy

Charakter się kruszy, sen kolejny spędza z powiek

Przyglądając się tobie, mówię - to już nie ten człowiek

Starał znaleźć się przystań i nic z tego nie wyszło

Miał swoje pięć i co?

I wszystko prysło.

Wszystko prysło…

Wszystko prysło… Wszystko prysło…

Jetzt verschwindest du, wo ich nicht sein will

Du erinnerst dich einfach nicht mehr an Träume

Du weißt nicht mehr, wie du die Tage zusammenkleben sollst

Nur durch den Glauben an die Zeit können Sie keine Wiedergutmachung leisten

Das ist mein Bruder, mein Henker, so ist diese Welt

Er hat mir immer wieder gesagt, dass wir wichtig sind

Wir sprachen aus einem ganz anderen Ton

Er sprach und suche nicht nach dem Grund, weil

Mir ist schon so kalt, weil ich hart sein muss

Voller Verachtung für diejenigen, die nicht auf der Hut sind

Milliarden wie diese, du kennst nur wenige wie uns

Wir sind hier, um unsere Träume wahr werden zu lassen

Heben Sie das Leben der Seite hervor, auf der Sie sich befinden?

Fragte er - keine Antwort.

Er wartete.

Er schloss die Augen

Er hat den ganzen Unsinn geschluckt, dass das Leben einfach ist

Ein Thema ist genug – das war seine Antwort

Er suchte nach einem Weg, rieb sich immer noch die Hände

Egal wie ich es mache, es ist wichtig, dass ich mehr habe

Denn das ist der Punkt – er hatte vollkommen Recht damit

Gefüttert eine erbärmliche Welt voller leerer Bestrebungen ...

Gebrochene Fäuste, kein Lächeln im Gesicht

Böser Junge ohne Perspektive, dem Träumen nicht beigebracht

Verbote und Barrieren, das Leben lehrt viel

Er gibt dir weniger und nimmt dich, um zu zeigen, wer besser ist

Er wollte stärker sein, selbstbewusster, immer im Vordergrund

Er hatte immer mehr Bedürfnisse, oft nicht genug für sie

Er bat um ein reines Gewissen und eine weitere Chance

Er verlor und fiel, aber er stand immer wieder auf

Eine katastrophale Wendung der Ereignisse, ein katastrophaler Einfluss der Kräfte des Geldes

Früher gab es so viele Gemeinsamkeiten, jetzt ist es schwer, ihn kennenzulernen

Verloren in der Menge der Stadt, bedeutet niemandem etwas

Ertrunken in Hass, kann er nichts sehen

Traurigkeit durchbohrt mein Herz, Schauer über meinen Rücken

Gleichgültig gegenüber all dem, unfähig zu warten

Und wissen Sie, es gibt nichts zu meckern an dem Tag, der uns so sehr verändert

Sie fragen - wo ist dieser Junge?

Er ist mir in Erinnerung geblieben...

Die helle Seite der Dunkelheit, angekündigt in vielen Zeichen

Für einen Jungen, der in seinem Leben viele Male geweint hat

Indem sie die Tränen, die die Wahrheit waren, sorgfältig verbarg

Der Wunsch, die dunkle Seite kennenzulernen, die ihn in den Sumpf getrieben hat

Er stürzte allein zu Boden.

In diesem Moment der Angst

Er warf das Schicksal über sein Leben und aß Verlegenheit

Ich will nicht dort sein, wo du bist.

Ich will wirklich nicht

Weil ich nicht meinen eigenen Weg gehe, stecke ich mein Herz in meine Arbeit

Überlegen Sie, wie es wäre.

Schau in deine Seele

Ohne auf morgen zu warten - auf den Tag, an dem alles beginnen wird

Der Charakter bröckelt, er verbringt eine weitere Übernachtung von seinen Augenlidern

Ich sehe dich an, sage ich, er ist nicht mehr der Mann

Er versuchte, einen Zufluchtsort zu finden, und es kam nichts dabei heraus

Er hatte seine fünf und was?

Und alles war weg.

Alles ist kaputt ...

Alles ist kaputt ... Alles ist kaputt ...