Brak - Mery Spolsky

Furia, piana, zbita lampa

Nienawidzę, nie śpię, jem za dużo

Cisza, dotyk tylko w Internecie

Muska moje grube uda, wolno odchodzę

W zimny prąd

Po co ludziom desperacja?

Jadę za dwa dni do piekła

Znowu ludzie — chude ciała, zapach marchewki

Widzę znowu

Czarne buty na wypolerowanym korytarzu

Twoje oczy puste … gdzieś widziałam

Brak, brak, brak, brak mi doskwiera

Brak, brak, brak ogólny

Brak mi dobrych ludzi tu

Brak, brak, brak, brak mi dolega

Deficyt miłej dłoni

Nikt mnie nie obudzi już

Brak, brak, brak, brak mi doskwiera

Brak, brak, brak ogólny

Brak mi dobrych ludzi tu

Brak, brak, brak, brak mi dolega

Deficyt miłej dłoni

Nikt mnie nie obudzi już

Ogień, miłość, szał, namiętność

Czy zobaczę jeszcze coś?

Sparzę się, a potem umrę

W ciepłym Pendolino przedział, uśmiech Ci wiozę

Wiozę też zdjęcia

Pomachają Ci wesoło moje ramiona

Wołać tam będą: dotknij, dotknij, dotknij!

Dwie godziny kombinezon, kawa, Pan z plakietką

Jak to będzie, jak, jak, jak, jak?

Milczeć, patrzeć i oddychać, ale w myślach gadać i kochać

Jak to będzie?

Brak, brak, brak, brak mi doskwiera

Brak, brak, brak ogólny

Brak mi dobrych ludzi tu

Brak, brak, brak, brak mi dolega

Deficyt miłej dłoni

Nikt mnie nie obudzi już

Brak, brak, brak, brak mi doskwiera

Brak, brak, brak ogólny

Brak mi dobrych ludzi tu

Brak, brak, brak, brak mi dolega

Deficyt miłej dłoni

Nikt mnie nie obudzi już

Wracaj, wracaj, wracaj …

Wut, Schaum, kaputte Lampe

Ich hasse, ich schlafe nicht, ich esse zu viel

Stille, nur im Internet berühren

Er streichelt meine dicken Schenkel, ich gehe langsam davon

In den kalten Strom

Wozu brauchen Menschen Verzweiflung?

Ich fahre in zwei Tagen zur Hölle

Wieder Leute - schlanke Körper, der Geruch von Karotten

Ich kann wieder sehen

Schwarze Schuhe in einem polierten Flur

Deine Augen leer… irgendwo sah ich

Der Mangel, der Mangel, der Mangel, der Mangel stört mich

Keine, keine, allgemein keine

Ich vermisse gute Leute hier

Nein, nein, nein, nein, ich werde vermisst

Ein schönes Handdefizit

Niemand weckt mich mehr

Der Mangel, der Mangel, der Mangel, der Mangel stört mich

Keine, keine, allgemein keine

Ich vermisse gute Leute hier

Nein, nein, nein, nein, ich werde vermisst

Ein schönes Handdefizit

Niemand weckt mich mehr

Feuer, Liebe, Raserei, Leidenschaft

Werde ich noch etwas sehen?

Ich werde mich verbrennen und dann sterben

In einem warmen Pendolino-Fach bringe ich dir ein Lächeln

Ich trage auch Fotos

Meine Arme werden dir fröhlich zuwinken

Da werden sie rufen: anfassen, anfassen, anfassen!

Zwei Stunden Overall, Kaffee, Herr mit Abzeichen

Wie wird es sein, wie, wie, wie?

Sei still, schau und atme, aber rede und liebe in deinem Geist

Wie es sein wird?

Der Mangel, der Mangel, der Mangel, der Mangel stört mich

Keine, keine, allgemein keine

Ich vermisse gute Leute hier

Nein, nein, nein, nein, ich werde vermisst

Ein schönes Handdefizit

Niemand weckt mich mehr

Der Mangel, der Mangel, der Mangel, der Mangel stört mich

Keine, keine, allgemein keine

Ich vermisse gute Leute hier

Nein, nein, nein, nein, ich werde vermisst

Ein schönes Handdefizit

Niemand weckt mich mehr

Komm zurück, komm zurück, komm zurück ...