Atashe Del - Moein

دل در آتش غم رخت

تا که خانه کرد

دیده سیل خون

به دامنم بس روانه کرد

آفتاب عمر من فرو رفت

و ماهم از افق چرا سر برون نکرد

هیچ صبحدم نشد فلق

چون شفق ز خون

دل مرا لاله گون نکرد

ز روی مهت جانا پرده برگشا

در آسمان مه را منفعل نما

به ماه رویت سوگند

که دل به مهرت پایبند

به طُره ات جان پیوند

قسم به زند و بازن

به جانم آتش افکند

خراب رویت یک چند

بیا نگارا، جمال خود بنما

ز رنگ و بویت، خجل نما گل را

رو در طرف چمن

بین بنشسته چو من

دلخون بس ز غم

یاری غنچه دهن

گل در خشنده، چهره تابنده

غنچه در خنده، بلبل نعره زنان

هرکه جوینده باشد یابنده

دلدارت زنده، بس کن آه و فغان

زجان مه رویان، شکوه گر سازی

به شش در محنت، مهره اندازی

همچون سالک، دست خود بازی

همچون سالک، دست خود بازی

Das Herz versank im Feuer der Trauer

Bis er nach Hause kam

Eine Flut von Blut gesehen

Er schickte es an meinen Rock

Die Sonne meines Lebens ist untergegangen

Und warum kam mein Kopf nicht aus dem Horizont

Ich hatte kein Frühstück

Weil die Morgenröte des Blutes

Mein Herz prickelte nicht

Der Vorhang öffnete sich vor Meht Jana

Machen Sie den Nebel am Himmel passiv

Ich schwöre beim Mond

Dass das Herz an Geschicklichkeit haftet

Schließen Sie sich Ihrem Plan an

Ich schwöre bei Zand und Bazan

Er hat mein Leben in Brand gesteckt

Verwöhnt, ein paar zu sehen

Komm schon, zeig deine Schönheit

Die Farbe und die Schönheit, die Verlegenheit der Blume

Mit Blick auf das Gras

Ich saß dazwischen

دلخون بس ز غم

Knospenmund helfen

Blumen im strahlenden, strahlenden Gesicht

Knospen im Lachen, Nachtigallen schreien Frauen

Wer sucht, findet

Dein Herz lebt, hör auf zu seufzen

Zjan Meh Royan, Verherrlichung

Bis sechs in Not, Perle

Spielen Sie wie der Sucher mit Ihren eigenen Händen

Spielen Sie wie der Sucher mit Ihren eigenen Händen