Świat się pomylił - Patrycja Markowska

Każdy deszcz, każda noc, nagi księżyc, jego czuły wzrok

Zapach traw, ciepło dni

Jakby trochę magii ktoś odebrał im

Radzę sobie świetnie — przecież wiesz

Tylko w snach powraca myśl, że…

Tam na dnie został twój ślad, głęboko tam twoja muzyka we mnie gra,

tam na dnie został twój ślad i moja łza, bo świat się pomylił…

Pierwszy śnieg, uśmiech mój, dźwięki miasta, kolor snów

Jego szept, każdy świt

Jakby trochę magii ktoś odebrał im

Tylko morzu mogłam zwierzyć się, jak złamana w głębi jestem…

Tam na dnie został twój ślad, głęboko tam twoja muzyka we mnie gra,

tam na dnie został twój ślad i moja łza, bo świat się pomylił…

Powiedz, że — kiedyś uda się, uwolnić duszę mą z uścisku Twoich rąk

Tam na dnie został twój ślad głęboko tam wciąż twoja uśmiechnięta twarz

Tam na dnie został twój ślad i wielki żal bo świat się pomylił

Świat się pomylił…

Jeder Regen, jede Nacht, der nackte Mond, sein zärtlicher Blick

Der Geruch von Gras, die Wärme der Tage

Als wäre ihnen etwas Magie genommen worden

Mir geht es großartig – wissen Sie

Nur in Träumen taucht der Gedanke auf, dass ...

Da bleibt unten deine Spur, da unten spielt deine Musik in mir,

dort sind deine spur und meine träne am boden geblieben, weil die welt einen fehler gemacht hat ...

Der erste Schnee, mein Lächeln, die Geräusche der Stadt, die Farbe der Träume

Sein Flüstern, bei jedem Morgengrauen

Als wäre ihnen etwas Magie genommen worden

Nur dem Meer konnte ich anvertrauen, wie gebrochen tief ich bin ...

Da bleibt unten deine Spur, da unten spielt deine Musik in mir,

dort sind deine spur und meine träne am boden geblieben, weil die welt einen fehler gemacht hat ...

Sag, dass es eines Tages möglich sein wird, meine Seele aus dem Griff deiner Hände zu befreien

Da hast du unten deine Spuren hinterlassen, tief da ist noch dein lächelndes Gesicht

Dort unten haben Sie Ihre Spuren hinterlassen und ein großes Bedauern, weil die Welt einen Fehler gemacht hat

Die Welt hat einen Fehler gemacht ...