Nocna Straż - Sarius

Nie przysięgałem, że na zawsze tu zostanę

Że oddam życie, za coś co tu nie jest moim światem

Że za sąsiadkę, za rutynę, jej siostrę - stagnację

I co tam, pani Krysiu?

To samo, panie Pawle

Ja mam kwit, mam sny, błysk i do kogo iść

Nawet jak nie miałem nic, to miałem otwarte drzwi

Do mnie też tu może przyjść morda, jak mu się zjebało dziś

Jak mu się posypało, a do ciebie głupia pało

Można przyjść, tylko jakby coś posypać radę dało

Nie chcę cię nawet nabijać na kolano

Wypad, budzisz tylko żałość

Wszystko inne uśpione zostało

Dziedzic korony, do nocnej straży wrzucony

Wielu bliskich myśli, że jestem bezuczuciowy

Bo największe pole bitwy nie opuszcza mojej głowy

Internety, telefony, a mogłem se jak dziadek ryby łowić

Te czasy już nie wrócą, tak jak on się nie odrodzi

Chyba, że na sądy, kiedy świat się skończy

Prawie nigdy nie myślałem tu jak młodzik

Byłem gotowy na muzyki dotyk

By nadać jej znaczenie, jak woda w szklance wody

Wrogowie to nie przedmioty, ale właśnie pokonuję schody

I nie wiem, o czym ty tu pieprzysz ani czym ty słodzisz

Ja jeszcze trochę i doczekam końca nocy

Będę radosny

Jak przysięgałeś, że na zawsze tu zostaniesz

To pewnie bardzo żałujesz, po cichu liczysz na zmianę

Ja też układam to, co znajduję w bałaganie

Wysypisko ludzkich myśli, głównie o szampanie

Druga połowa wszystkich przed snem przeklina pracę

Nad ranem powtarzają w myślach «musisz żyć inaczej»

Wkurwia ich, że muszą na tą rzeczywistość patrzeć

Oczywista oczywistość, odpadają słabe

Zamiast pogadać dzwoni na policję wieża Babel

A ja też chcę wygrać życie i się wydostanę

Zimny prysznic na mordę, to promienie słoneczne

Wszystko jest tu paradoksem, im bardziej nie chcesz

Tym bardziej to, co robię cię przyciągnie, wszystko jest obce

Jak Truman ciągle myślę, żeby wypierdolić stąd gdzieś

Tutaj plany to w domyśle «jak zdobyć pieniądze»

Bo nie jest dobrze, bo wiem, że da się żyć inaczej

Gdzieś na wyspie, lądzie, mówią o mnie głupi Forrest

Ale gdy oni skończą biec, to ja wtedy nie skończę

Nie pytaj co jest, że nie siedzę tam, gdzie ciągle

Tylko już po swoje dążę

Jak przysięgałeś, że na zawsze tu zostaniesz

To pewnie bardzo żałujesz, po cichu liczysz na zmianę

Ja też układam to, co znajduję w bałaganie

Wysypisko ludzkich myśli, głównie o szampanie

Druga połowa wszystkich przed snem przeklina pracę

Nad ranem powtarzają w myślach «musisz żyć inaczej»

Wkurwia ich, że muszą na tą rzeczywistość patrzeć

Oczywista oczywistość, odpadają słabe

Zamiast pogadać dzwoni na policję wieża Babel

A ja też chcę wygrać życie i się wydostanę

Dziedzic korony, do nocnej straży wrzucony

Wystarczająco blisko gwiazd youtube’owych, by czuć ten skowyt

Oddalony na tyle, by tam musieć wrócić

Gdzie inne domy, czuć się straconym

Gdzie ci ziomy?

To gówno trochę jak Mobb Deep

Więc obraz, który widzą moje oczy musi być niemodny

Napierdolony, tak że nie widzi swoich spodni

Ktoś do niego powie «tato», jak już wróci przemoczony

Weź już odbij, kwestia kabony

Kwestia kabony tak zepsuła mnie do kości

A może popik, byś se w końcu coś zarobił

Kurwa, nawet nie mów mi o tej przyszłości

Zaczynam wątpić, a znów z drugiego końca Polski

Pisze, że nadzieję daje mu, co pcham na mikrofony

A może popik, na sali 500 osób, show dziś?

Sam już nie wiem, czy mam wykraść to, czy już wymodlić

Na osiedlu nocna straż robi obchód tych okolic

Pod okiem starych bab z wieży babilońskich x4

Ich habe nicht geschworen, dass ich für immer hier bleiben würde

Dass ich mein Leben für etwas geben würde, das hier nicht meine Welt ist

Das für eine Nachbarin, für Routine, für ihre Schwester - Stillstand

Was ist los, Frau Krysia?

Dasselbe, Herr Pawel

Ich habe eine Quittung, ich habe Träume, ich habe einen Flash und an wen ich mich wenden kann

Selbst wenn ich nichts hatte, hatte ich die Tür offen

Auch hier kann mir ein Knast einfallen, wenn er heute Mist gebaut hat

Wie es gesprengt hat und wie dumm es für dich war

Sie können nur kommen, wenn Sie etwas streuen können

Ich will dich nicht einmal auf die Knie zwingen

Raus, du erregst nur Reue

Alles andere wurde eingeschläfert

Kronerbe in die Nachtwache geworfen

Viele Verwandte denken, dass ich emotionslos bin

Denn das größte Schlachtfeld verlässt meinen Kopf nie

Internet, Telefon und wie mein Großvater konnte ich Fische fangen

Diese Zeiten werden nicht wiederkommen, genauso wenig wie er wiedergeboren wird

Außer für die Gerichte, wenn die Welt untergeht

Ich habe hier kaum je wie ein Jugendlicher gedacht

Ich war bereit für einen Hauch von Musik

Um ihm Bedeutung zu geben, wie Wasser in einem Glas Wasser

Feinde sind keine Objekte, ich steige nur Treppen

Und ich weiß nicht, worum es dir geht oder was du versüßt

Mich ein wenig mehr und ich werde das Ende der Nacht sehen

Ich werde fröhlich sein

Wie du geschworen hast, für immer hier zu bleiben

Du bereust es wahrscheinlich sehr, hoffst insgeheim auf eine Veränderung

Ich ordne auch, was ich im Durcheinander finde

Ein Haufen menschlicher Gedanken, hauptsächlich über Champagner

Die andere Hälfte verflucht die Arbeit vor dem Schlafengehen

Am Morgen wiederholen sie in ihren Gedanken "Du musst anders leben"

Es macht sie wütend, dass sie sich diese Realität ansehen müssen

Offensichtliche Offensichtlichkeit, Schwache fallen ab

Statt zu reden, ruft der Turmbau zu Babel die Polizei

Und ich will auch mein Leben gewinnen und raus

Eine kalte Dusche zum Mund sind die Strahlen der Sonne

Alles ist hier ein Paradoxon, je mehr man nicht will

Je mehr das, was ich tue, dich anziehen wird, alles ist fremd

Wie Truman denke ich ständig darüber nach, verdammt noch mal irgendwo hier rauszukommen

Hier sind die Pläne implizit "wie man Geld bekommt"

Weil es nicht gut ist, weil ich weiß, dass es möglich ist, anders zu leben

Irgendwo auf einer Insel, an Land, ruft mich der dumme Forrest

Aber wenn sie fertig sind, dann werde ich es nicht tun

Fragen Sie nicht, was daran liegt, dass ich nicht ständig dort sitze, wo ich bin

Ich strebe nur nach meinem eigenen

Wie du geschworen hast, für immer hier zu bleiben

Du bereust es wahrscheinlich sehr, hoffst insgeheim auf eine Veränderung

Ich ordne auch, was ich im Durcheinander finde

Ein Haufen menschlicher Gedanken, hauptsächlich über Champagner

Die andere Hälfte verflucht die Arbeit vor dem Schlafengehen

Am Morgen wiederholen sie in ihren Gedanken "Du musst anders leben"

Es macht sie wütend, dass sie sich diese Realität ansehen müssen

Offensichtliche Offensichtlichkeit, Schwache fallen ab

Statt zu reden, ruft der Turmbau zu Babel die Polizei

Und ich will auch mein Leben gewinnen und raus

Kronerbe in die Nachtwache geworfen

Nah genug an YouTube-Stars, um das Jammern zu spüren

Weit genug weg, um dorthin zurück zu müssen

Wo sich andere Zuhause verloren fühlen

Wo sind diese Typen?

Diese Scheiße ist ein bisschen wie Mobb Deep

Das Bild, das ich sehen kann, muss also veraltet sein

Beschissen, damit er seine Hose nicht sehen kann

Jemand wird "Papa" zu ihm sagen, wenn er nass zurückkommt

Nehmen Sie jetzt den Sprung, die Sache mit den Cabons

Das Cabona-Problem hat mich so sehr verwöhnt

Oder vielleicht ein Knaller, damit man sich endlich etwas dazu verdienen kann

Verdammt, erzähl mir nicht einmal von dieser Zukunft

Ich fange an zu zweifeln, und wieder vom anderen Ende Polens

Er schreibt, dass ihm die Hoffnung gibt, was ich in die Mikrofone drücke

Oder vielleicht popik, in der Halle von 500 Leuten, Show heute?

Ich weiß nicht, ob ich es stehlen oder schon beten soll

Auf dem Anwesen macht die Nachtwache einen Rundgang durch die Gegend

Unter den wachsamen Augen alter Frauen vom Babylonian Tower x4