Wyjście - Sarius, Voskovy, W.E.N.A.

Limbo, bo jestem czarno biały wszyscy kolorowi

I choć mnie słychać, nie są to stawiane kroki

Ciężko mi przychodzi oddychanie w nocy

Bo jestem dziwny od pierwszej rozmowy

Limbo, bo nieważna materialna korzyść

Jak wejdziesz, będziemy wszystko mogli

To miejsce, jednocześnie znają moje oczy

Choć nie wiem gdzie jestem, tu każdy jest obcy

Na ścianach ze świętej komunii pamiątki

Pytają niezmiennie gdzie są tamci chłopcy

Na ścianach pamiątki, na ścianach pamiątki

I odbicia od nich

Deszcz pada jak słowa, że jesteś kimś dobrym

Ty patrzysz w swe oczy i widzisz najgorszych

W obrazach z przeszłości (w obrazach z przeszłości)

Dziwko nie wariuj, psujesz mi haj mój

Nie zabijaj mojego vibe’u

Znów we Wrocławiu wpadłem w złe towarzystwo jak Sarius

Złe towarzystwo jak Sarius

Dobrze wiem co o nas mówią i myślą i piszą

I to zostanie tylko iluzją, finito

Kto dał prawo głosu tym typom?

Wisi mi to luźno jak G-shock

Patrz w moje oczy, suki lubią w nich dzikość

Lubią w nich to, o czym nigdy nie mówią rodzicom

A nawet jak mówią to cicho

Znów całą noc bujam się z moją kliką

Nie widzimy słońca, schody donikąd, dużo dymu

Wzrok Hirohito

Moje demony nie potrafią spać, potrafią banglać

Jedyne czego im potrzeba to czas, którego mam nadmiar

Wystarczy, że niebo zabarwia się kolorem nocy

I skaczą do gardła, wbijają kły, zatruwają mi krew

Nie mamy o czym rozmawiać, o czym

Moje demony nie potrafią spać

Ja nie dzwonię do nich nocą z miasta

Muszą chodzić na palcach, bo wszelkie głosy

Zabrała im prawda

To boli jak bycie w kawałkach przez błazna

To boli jak bycie w kawałkach u błazna

Na ile pozwoli mi świat tego zaznać

Tak długo nie będę już wracał do diabła

Limbo, weil ich schwarz und weiß bin, ist jeder farbig

Und obwohl ich mich hören kann, sind das keine Schritte

Nachts fällt mir das Atmen schwer

Weil ich vom ersten Gespräch an komisch bin

Limbo, weil kein materieller Nutzen

Wenn Sie kommen, können wir alles erledigen

Dieser Ort kennt meine Augen gleichzeitig

Obwohl ich nicht weiß, wo ich bin, ist hier jeder ein Fremder

An den Wänden hängen Souvenirs

Sie fragen immer wieder, wo die Jungs sind

Es gibt Souvenirs an den Wänden, Souvenirs an den Wänden

Und Reflexionen von ihnen

Der Regen fällt wie Worte, dass du jemand Gutes bist

Du schaust in deine Augen und siehst das Schlimmste

In Bildern aus der Vergangenheit (in Bildern aus der Vergangenheit)

Bitch, dreh nicht durch, du verdirbst mein High

Töte nicht meine Stimmung

Auch in Breslau geriet ich in eine schlechte Gesellschaft wie Sarius

Schlechte Gesellschaft wie Sarius

Ich weiß sehr gut, was sie über uns sagen, denken und schreiben

Und es wird nur eine Illusion, finito

Wer hat diesen Jungs die Stimme gegeben?

Es hängt locker wie ein G-Shock

Schau mir in die Augen, Hündinnen wie die Wildnis in ihnen

Sie mögen, was sie ihren Eltern nie erzählen

Und selbst wenn sie es leise sagen

Ich swinge mal wieder die ganze Nacht mit meiner Clique

Wir können die Sonne nicht sehen, Treppen ins Nirgendwo, viel Rauch

Hirohitos Sicht

Meine Dämonen können nicht schlafen, sie können schlagen

Alles, was sie brauchen, ist Zeit, die ich im Überfluss habe

Es genügt, dass der Himmel die Farbe der Nacht annimmt

Und sie springen mir in die Kehle, stechen mir die Reißzähne rein, vergiften mein Blut

Wir haben nichts zu besprechen, worüber

Meine Dämonen können nicht schlafen

Ich rufe sie nachts nicht aus der Stadt an

Sie müssen wegen irgendwelcher Stimmen auf Zehenspitzen gehen

Die Wahrheit hat sie fortgebracht

Es tut weh, als würde man von einem Narren in Stücke gerissen

Es tut weh, als würde man bei einem Narren in Stücke gerissen

Soweit die Welt es mir erlaubt, es zu erleben

Ich werde nicht so lange in die Hölle zurückkehren