Ham nafas - Shadmehr Aghili

یه پنجره با یه قفس ، یه حنجره بی همنفس

سهم من از بودن تو ، یه خاطرس همین و بس

تو این مثلث غریب ، ستاره ها رو خط زدم

دارم به آخر می رسم ، از اونور شب اومدم

یه شب که مثل مرثیه ، خیمه زده رو باورم

میخوام تو این سکوت تلخ ، صداتو از یاد ببرم

بزار کوله بارم روشونه شب بزارم

باید که از اینجا برم ، فرصت موندن ندارم

داغ ترانه تو دلم ، شوق رسیدن تو تنم

تو حجم سرد این قفس ، منتظر پر زدنم

من از تبار غربتم ، از آرزو های محال

قصه ما تموم شده ، با یه علامت سوال

بزار کوله بارم روشونه شب بزارم

باید که از اینجا برم ، فرصت موندن ندارم

Ein Fenster mit Käfig, ein atemloser Kehlkopf

Mein Anteil, du zu sein, das reicht

In diesem seltsamen Dreieck habe ich die Sterne aufgereiht

Ich komme zum Ende, ich kam nachts aus Onur

Eines Nachts glaube ich an ein Zelt, wie eine Elegie

Ich möchte deine Stimme in dieser bitteren Stille vergessen

Lass mich nachts meine Koffer packen

Ich muss hier weg, ich habe keine Möglichkeit zu bleiben

Heißes Lied in meinem Herzen, das sich danach sehnt, dich in meinem Körper zu erreichen

Im kalten Volumen dieses Käfigs warte ich darauf, mich zu füllen

Ich komme aus der Familie der Obdachlosigkeit, aus unmöglichen Träumen

Unsere Geschichte ist zu Ende, mit einem Fragezeichen

Lass mich nachts meine Koffer packen

Ich muss hier weg, ich habe keine Möglichkeit zu bleiben