Cisza - TPS

Czasem przyjaźń umiera, narkotyki głowę piorą

Myślałem, że do końca razem, co się stało, kolo?

Kiedy to uciekło przez palce, gdzie to wszystko?

Zaufali Ci, zawiodłeś, ja siedziałem wtedy, idź stąd

Zawsze byłeś blisko, moich braci znałeś

Każdy przyjął Cię serdecznie, a Ty jak się zachowałeś?

Mówił jeden z drugim: już nie chodzi o pieniądze

I tak kiedyś oddasz, chcą Ci skopać głupią mordę

Wiedziałeś przecież dobrze, nic się nie odezwałeś

Wystarczyła choćby kartka, kiedyś dałbym obciąć palec

Wskazówka się nie cofa, czasem wspomni ktoś o Tobie

Gdzieś daleko tam za miedzą, my dalej tutaj w domu

Aż nie chce mi się wierzyć dlaczego tak się stało

W samarce zgubny pieniądz, co, wiecznie było mało?

Szkoda chciałbym pomóc, za późno teraz na to

Zachowaj się jak człowiek, przeproś ludzi, uwierz, warto

Miasto płacze deszczu łzami, zbawia sumienia

Zbłądzone dusze szukają odkupienia

Dla niektórych światło zgasło, zapłonęły znicze

Czasem przez tą cisze tak głośno chcemy krzyczeć

Dla mnie było to prawdziwe, miłość nie umiera

Siedziałem i myślałem, że to znowu była nie ta

Nie żałuje dużo doznań, z przewagą gorzkich smaków

Za dużo było kłamstw w tym słodkich zapachu

Wymagam dużo dobrze, tyle samo dam od siebie

Zawiodłem, Ty zawiodłaś, co więcej mam powiedzieć?

Widziałaś, że jest dobrze, kiedy wszystko ja planuje

Mówiłaś, że Ci źle, bo Ci mnie brakuje

Już prawie jestem wolny, układa się po myśli

Mam nadzieje to zobaczysz, bo ciągle mi się śnisz

Wspomnę to gdzieś komuś, przy obiedzie w babci domu

Nie chcę pamiętać, nie mam czasu na to znowu

Setki powodów, kłótni, nieraz wybór mylny

W odbiciu w moim oku ma uśmiechać się ktoś inny?

W zrozumieniu szybkim odpowiedź dała krata

Tam się przekonałem ile byłaś dla mnie warta

Manchmal stirbt die Freundschaft, Drogen waschen deinen Kopf

Ich dachte, wir wären bis zum Ende zusammen, was ist passiert, Alter?

Wenn es durch deine Finger entwichen ist, wo ist es dann alles?

Sie haben dir vertraut, du hast versagt, ich saß damals, geh weg

Du warst mir immer nahe, du kanntest meine Brüder

Alle haben Sie herzlich empfangen, und wie haben Sie sich verhalten?

Sie sagten sich: Es geht nicht mehr ums Geld

Du zahlst es sowieso zurück, sie wollen dir ins blöde Gesicht treten

Du wusstest es sehr gut, du hast nichts gesagt

Schon ein Blatt Papier genügte, einmal hätte man mir den Finger abgehackt

Der Zeiger geht nicht zurück, manchmal wird dich jemand erwähnen

Irgendwo weit drüben sind wir noch hier zu Hause

Ich kann nicht glauben, warum es passiert ist

Schlechtes Geld in Samara, eh, war es immer genug?

Schade, ich möchte helfen, dafür ist es jetzt zu spät

Benimm dich wie ein Mensch, entschuldige dich bei den Leuten, glaube daran, dass es das wert ist

Die Stadt weint Regentränen, rettet Gewissen

Verlorene Seelen suchen Erlösung

Bei manchen ging das Licht aus, die Kerzen wurden angezündet

Manchmal wollen wir wegen dieser Stille so laut schreien

Für mich war es wahr, die Liebe stirbt nicht

Ich saß da ​​und dachte, dass sie wieder die Falsche war

Er bedauert nicht viele Empfindungen, wobei bitterer Geschmack vorherrscht

In diesem süßen Geruch steckten zu viele Lügen

Ich verlange sehr viel, ich werde dasselbe von mir selbst geben

Ich habe versagt, du hast versagt, was soll ich noch sagen?

Du hast gesehen, dass es gut ist, wenn ich alles plane

Du sagtest, du fühlst dich schlecht, weil du mich vermisst hast

Ich bin fast frei, es läuft gut

Ich hoffe, du wirst es sehen, denn ich träume weiter von dir

Ich werde es jemandem gegenüber erwähnen, beim Abendessen bei Oma

Ich will mich nicht erinnern, ich habe schon wieder keine Zeit dafür

Hunderte von Gründen, Streitereien, manchmal eine falsche Wahl

Sollte jemand anderes im Spiegelbild in meinem Auge lächeln?

Im schnellen Verständnis gab das Gitter die Antwort

Dort fand ich heraus, wie viel du mir wert warst