Kresbez - Tymek

Minęła pierwsza wersja

Minęła mi doktryna

Mijają mi lata dopiero teraz wiem, że jest żywa

Ma dusza wita cię, kocham to życie na węch

Idę zatem tam gdzie intuicja mnie wita tym dniem

Sport daje kopa jakiego jeszcze nie grano

Mistrz i dawtona ślepo na oczach z bandaną, jest klawo

Kiedy tutaj z tą energią wstaję rano

A muzyka daje mi akompaniament na to

Każdy ma sen do spełnienia, swoją drogę

Idę w tą samą stronę, poczuj tą energię ziomek

Jest przeludnione życie za mikrofonem ale

Co jest grane człowiek robię to co kocham, robię swoje

Moje marzenia są spełnione teraz tu gdzie stoję

Na szynach losu kroję sobie kanapki na drogę

Rób mi napoje bo suszy, rób mi naboje bo kusi mnie

Robić muzę dla duszy więc robię, robię yeah

Płoną wszystkie detale, płonie bezkres

Nie wiem co będzie dalej, niepotrzebne

Są mi brednie daj mi tylko ten dzień

A powstanę, pójdę tam skąd przyszedłem

Nie wiem co będzie dalej przecież bezkres

Pochłania te dusze, unicestwia je

Ale ja jedynym czym dziś jestem

To dokładnie tym co teraz jest

Świadoma twierdza dobytek dla wygranych losu

Panami są ci co zawsze stawiają nacisk na własne zdanie

Kultywowanie we te że też ta geneza to wiersz, treść, muza

Te kilka wersów w przód, parę w tył

Blady świt, myśli na to, że teraźniejszość jest dziś

Labirynt słów których dziś przyprawia o dreszcze

Lawina słów która zwiewa kolejno następne

Jestem napędem który tym wszystkim zionie

Jestem sobą nawet

Die erste Version ist bestanden

Ich habe die Lehre vermisst

Jahre vergehen, erst jetzt weiß ich, dass sie lebt

Meine Seele heißt dich willkommen, ich liebe dieses Leben nach dem Geruch

Also gehe ich dorthin, wo mich meine Intuition an diesem Tag begrüßt

Sport gibt einen Kick, der noch nie gespielt wurde

Master und Dawton mit verbundenen Augen und Kopftuch, er ist cool

Wenn ich morgens hier mit dieser Energie aufstehe

Und die Musik gibt mir eine Begleitung dazu

Jeder hat einen Traum zu verwirklichen, auf seine eigene Art und Weise

Ich gehe den gleichen Weg, fühle diese Energie Homie

Hinter dem Mikrofon steckt aber ein überfülltes Leben

Was ist los, Mann, ich mache das, was ich liebe, ich mache mein eigenes Ding

Meine Träume werden genau dort erfüllt, wo ich stehe

Auf den Schienen des Schicksals schnitt ich mir Sandwiches für unterwegs

Mach mir Getränke, weil ich trocken bin, gib mir Kugeln, weil ich in Versuchung bin

Ich sinne für die Seele, also tue ich es, ich tue es ja

Alle Details brennen, das Grenzenlose brennt

Ich weiß nicht, was als nächstes passieren wird, unnötig

Ich bin Unsinn, gib mir nur diesen Tag

Und ich werde aufstehen, ich werde dorthin gehen, woher ich gekommen bin

Ich weiß nicht, was als nächstes passieren wird, nach all dem grenzenlosen

Er absorbiert diese Seelen, vernichtet sie

Aber ich bin der Einzige, der es heute ist

Genau das ist es jetzt

Bewusste Besitztümer für die Gewinner des Glücks

Die Meister sind diejenigen, die immer ihre eigene Meinung betonen

Diese Genese zu pflegen ist auch ein Gedicht, ein Inhalt, eine Muse

Ein paar Zeilen vor, ein paar Zeilen zurück

Blasse Morgendämmerung, denkt, die Gegenwart ist heute

Das Wortlabyrinth, das einen heute erschaudern lässt

Eine Lawine von Worten, die sukzessive wegweht

Ich bin der Antrieb, der all dies atmet

Ich bin sogar ich selbst