Muszę z tym żyć - Verba

Wiem że są rzeczy które bolą

Wiem że są takie co jak kamień tona

Wiem że puszczone w niepamięć już nie gonią

Życiu na jakiś czas spokój dają

Upłynęły te dni kiedy czułem się wolny

Będąc jeszcze dzieckiem bawiącym się w wojny

Jednak pozbawiony toku realnego myślenia

Będąc istotą nie mającą nic do powiedzenia

Czekałem na rzeczy których nie rozumiałem

A które później okazały się tylko banałem

To jakbym spał pod osłoną ciemnej nocy

Nieświadomy ze dzieciństwo tak szybko się skończy

Otworzyłem oczy teraz gdy juz dojrzałem

Przestraszyły mnie realia z których wtedy się śmiałem

Zrozumiałem moje błędy z czasem przegrałem

Zrozumiałem zostawiłem niezatarte ślady

Wiem na przekór innym robiłem złe rzeczy

Wiem że czasu nie da się cofnąć

Wiem to co za nami nie umilknie

Wiem każdy musi z tym żyć

Kolejny nastał dzień kiedy życie w swoich dłoniach

Z chorego snu wyrwany dźwigam poza skrajach dźwigam

Ciężar tych zapamiętanych w przyszłości w złości

Wiele spraw straciło na wartości w złości

Zostawiałem innych nie żałując ich wcale w złości

Nie patrząc za siebie szedłem dalej

Zapominając o lojalności wobec bliskich

Teraz nikt z nich nic z tych chwil nie ma już w pamięci

Teraz wiem sam sobie wystawiłem rachunek

Teraz wiem że z ich strony mogę liczyć na szacunek

Wiem że kłębek swego życia rozwija

Ten się plącze raz tu raz tam i z tropu zbija

Wiem plony zbieram z życia poza kontrolą

Wiem były sprawy które po dziś dzień bolą

Wiem za mało czasu abym uczył się na błędach

Bo życie to czas a czas na mnie nie czeka

Ich weiß, dass es Dinge gibt, die weh tun

Ich weiß, dass sie wie eine Tonne Stein sind

Ich weiß, wenn sie vergessen werden, jagen sie nicht mehr

Sie geben dem Leben für eine Weile Ruhe

Die Zeiten waren vorbei, in denen ich mich frei fühlte

Schon als Kind Kriege spielend

Allerdings ohne wirklichen Denkprozess

Ein Wesen sein, das nichts zu sagen hat

Ich wartete auf Dinge, die ich nicht verstand

Und was sich später als Klischee herausstellte

Es ist, als würde ich im Schutz einer dunklen Nacht schlafen

Nicht ahnend, dass die Kindheit so schnell vorbei ist

Ich habe meine Augen geöffnet, jetzt wo ich gereift bin

Die Realität, über die ich damals lachte, machte mir Angst

Ich erkannte meine Fehler und mit der Zeit verlor ich

Verstanden, ich habe unauslöschliche Spuren hinterlassen

Ich weiß, dass ich trotz anderer schlechte Dinge getan habe

Ich weiß, dass die Zeit nicht zurückgedreht werden kann

Ich weiß, was für uns nicht schweigen wird

Ich weiß, jeder muss damit leben

Ein weiterer Tag ist gekommen, an dem das Leben in Ihren Händen liegt

Aus einem kranken Schlaf gerissen, trage ich es über die Ränder

Die Last derer erinnerte sich in Zukunft im Zorn

Viele Dinge haben im Zorn ihren Wert verloren

Ich verließ die anderen, ohne sie im Zorn zu bereuen

Ich ging weiter, ohne mich umzusehen

Vergessen, geliebten Menschen treu zu sein

Jetzt erinnert sich keiner von ihnen an einen dieser Momente

Jetzt weiß ich, dass ich mir selbst eine Rechnung gestellt habe

Jetzt weiß ich, dass ich auf ihren Respekt zählen kann

Ich weiß, dass sich der Ball seines Lebens entwickelt

Dieser verliert sich hier und da und ist verwirrt

Ich kenne die Ernten, die ich vom außer Kontrolle geratenen Leben bekomme

Ich weiß, dass es Dinge gab, die bis heute weh taten

Ich kenne zu wenig Zeit, um aus meinen Fehlern zu lernen

Denn das Leben ist Zeit und die Zeit wartet nicht auf mich