Faryas - Yas

می‌خونم و سکوتم رو دار می‌زنم

من می‌مونم و صعودم رو جار می‌زنم

بال می‌زنم، به اوج

ﻣﯿﺪﻭﻧﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺗﻮﯼ ﻗﻠﺒﺖ

ﻋﻘﺪﻩ‌ﻫﺎﯾﯽ ﺩﺍﺭﯼ

ﻋﻘﺪﻩ‌ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﻭﻣﺪﻥ

ﺍﺯ ﻧﻘﻄﻪﻫﺎﯼ ﺗﺎﺭﯾﮏ

ﺗﻮ ﻣﺜﻞ ﻣﻦ ﺩﻟﺖ ﺳﻮﺧﺖ

ﺍﺯ ﻧﻘﺮﻩ‌ﻫﺎﯼ ﺩﺍﻏﯽ

ﮐﻪ ﺣﮏ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﻢ ﻣﺎ ﺭﻭ

ﻧﺨﺒﻪ‌ﻫﺎﯼ ﯾﺎﻏﯽ

ﺍﻻﻥ دوازده ﺷﺒﻪ

ﺍﺯ صبحه، ﭘﺎﯼ ﮐﺎﺭﯾﻢ

ﺑﺎﺯﻡ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺷﺪﯾﻢ

ﺑﺎ ﺳﻔﺮﻩ‌ﻫﺎﯼ ﺧﺎﻟﯽ

ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻓﺎ ﺷﺪﻥ ﻓﻘﻂ

ﻣُﺸﺘﯽ ﮔﻔﺘﻪ‌ﻫﺎﯼ ﻋﺎﺩﯼ

ﺗﻮ ﻫﻢ ﭘُﺮﯼ

ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ

ﺣﻔﺮﻩ‌ﻫﺎﯼ ﻣﺎﺩﯼ

ﺧﯿﺎﺑﻮﻧﺎ ﭘُﺮ ﺍﺯ

ﻣُﺸﺘﯽ ﮐﺎﺳﺐِ ﭘَﺴﺖ

ﭘﺮ ﺍﺯ ﺁﺩﻣﺎﯼ ﻣﺤﺘﺎﺝ

ﮐﺎﺳﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ

ﭘﺮ ﺍﺯ ﺁﺩﻣﺎﯼ ﺧﺮﺩﻣﻨﺪ ﻭ

ﺗﺤﺼﯿﻞ ﮐﺮﺩﻩ

ﮐﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ، ﺍﻧﺰﻭﺍ ﺭﻭ

ﺑﻬﺶ ﺗﺤﻤﯿﻞ ﮐﺮﺩﻩ

ﭘﺮ ﺍﺯ ﺁﺩﻣﺎﯼ

ﺳﺨﺖ ﮐﻮﺵِ ﮐﺎﺭﮔﺮ

ﮐﻪ ﮐﺎﻏﺬ ﻓﺮﺩﺍﯼ ﺭﻭﺷﻦ ﺭﻭ

ﭘﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ

ﭘﺮ ﺍﺯ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﭘﻮﻝ

ﮐُﻠﯽ ﮔﺸﺖ

ﺁﺧﺮﻡ ﺭﺳﯿﺪ

ﺑﻪ ﻓﺮﻭﺵ ﮐُﻠﯿﻪ‌ﺵ

ﭘُﺮ ﺍﺯ ﺍﻭﻧﺎ ﮐﻪ ﺳﺎل‌ها

ﺧﻮﻧﺪﻥ ﺩﺭس‌هاﯼ ﺑَﺪﻥ

ﻧﺎ ﺍﻣﯿﺪ ﮔﺬﺷﺘﻦ

ﺍﺯ ﻣﺮﺯﻫﺎﯼ ﻭﻃﻦ

ﭘُﺮ ﺍﺯ ﺑﻐﻀﯽ ﮐﻪ

ﻧﺘﺮﮐﯿﺪ ﻭ ﺍﺷﮏ ﻧﺸﺪ

ﭘُﺮ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﻫﺎﯾﯽ

ﮐﻪ ﮐﺸﻒ ﻧﺸﺪ

ﭘﺮ ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﮐﺴﺎﯾﯽ ﮐﻪ

ﺍﺯ ﺧﻮﺩﯼ ﻓﺮﯾﺐ ﺧﻮﺭﺩﻥ

ﺑﻌﺪ، ﯾﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﺗﮏ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ

ﻭ ﻏﺮﯾﺐ ﻣُﺮﺩﻥ

ﭘُﺮ ﺍﺯ

ﭘُﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ، ﺗﻮ

ﻗﺼﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﺭﺩ

بگو تو این لحظه

از چی باید استفاده کرد

از فریاد، همین که داد می‌زنم

من می‌خونم و سکوتم رو دار می‌زنم

من می‌مونم و صعودم رو جار می‌زنم

و بال می‌زنم، به اوج قصه‌ها می‌پرم

از این به بعد حرف دلم رو فریاد می‌زنم

من می‌خونم و سکوتم رو دار می‌زنم

من می‌مونم و صعودم رو جار می‌زنم

و بال می‌زنم، به اوج قصه‌ها می‌پرم

پای حرف من بشین

بگم چه ضجه‌ها کشیدم

نسل ما چه دیدن

قطره اشک ما چکیدن

مردمان بی‌غم

درد ما رو دیدن

بی‌رحم تر شدن

بَد به حال میهن

چه باید کرد؟

از کی شکایت کرد؟

از این سرنوشت بد

که منو شکارم کرد؟

نه، تقصیر از منه

که بهش اجازه دادم

فکر می‌کردم یکی میاد

واسه نجات آدم

غافل از اینکه

قلبها پر از تَرکشه

که باعث اینه

چشمای تو تَر بشه

غافل از اینکه

هر کسی گرفتار دردشه

امیدوارم هر کی گره داره

حل بشه

وقتی می‌بینی

قیمتها با قدم‌های هجومی

پیش میرن

به سمت رقم‌های نجومی

تو مجبوری

که به سقوطت پا بدی

چون که تو هنوزم

اسیر حقوق ثابتی

یعنی تنها چیزی

که سمت تو سرازیره، درده

که تمام وجود تو رو

سراسیمه کرده

بهم بگو تو این مسیر

آیا چراغی می‌تونه

که این راهو روشن کنه؟

پس چه راهی می‌مونه؟

فقط فریاد، همین که داد می‌زنم

من می‌خونم و سکوتم رو دار می‌زنم

من می‌مونم و صعودم رو جار می‌زنم

و بال می‌زنم، به اوج قصه‌ها می‌پرم

بیا با من

دل رو به دریا بزن

حرف دلت رو فریاد بزن

تو این تباهی

تو این سیاهی

اینه درمان درد

بیا با من

دل رو به دریا بزن

حرف دلت رو فریاد بزن

تو این تباهی

تو این سیاهی

اینه درمان درد

فقط فریاد، همین که داد می‌زنم

من می‌خونم و سکوتم رو دار می‌زنم

من می‌مونم و صعودم رو جار می‌زنم

و بال می‌زنم، به اوج قصه‌ها می‌پرم

از این به بعد حرف دلم رو فریاد می‌زنم

من می‌خونم و سکوتم رو دار می‌زنم

من می‌مونم و صعودم رو جار می‌زنم

و بال می‌زنم، به اوج قصه‌ها می‌پرم

صدامو داری؟

هر لحظه، یه شروع تازه‌س

هر شروع، یه تولد دوباره‌س

فریاس، فریاس، فریاس

عا، هه

فریاس

Ich singe und breche mein Schweigen

Ich bleibe und kündige meinen Aufstieg an

Ich fliege mit meinen Flügeln zum Gipfel

ﻗﻠﺒﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺗﻮﯼ ﻗﻠﺒﺖ

ﺩﺍﺭﯼ ﺩﺍﺭﯼ

ﺍﻭﻣﺪﻥ ﮐﻪ ﺍﻭﻣﺪﻥ

ﺗﺎﺭﯾﮏ ﻧﻘﻄﻪﻫﺎﯼ ﺗﺎﺭﯾﮏ

ﺳﻮﺧﺖ ﻣﺜﻞ ﻣﻦ ﺩﻟﺖ ﺳﻮﺧﺖ

ﺩﺍﻏﯽ ﻧﻘﺮﻩ‌ﻫﺎﯼ ﺩﺍﻏﯽ

ﺭﻭ ﺣﮏ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﻢ ﻣﺎ ﺭﻭ

ﯾﺎﻏﯽ ﯾﺎﻏﯽ

ﺍﻻﻥ دوازده ﺷﺒﻪ

ﺍﺯ Morgen, ﭘﺎﯼ ﮐﺎﺭﯾﻢ

ﺷﺪﯾﻢ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺷﺪﯾﻢ

ﺧﺎﻟﯽ ﺳﻔﺮﻩ‌ﻫﺎﯼ ﺧﺎﻟﯽ

ﻓﻘﻂ ﺣﺮﻓﺎ ﺷﺪﻥ ﻓﻘﻂ

ﻋﺎﺩﯼ ﮔﻔﺘﻪ‌ﻫﺎﯼ ﻋﺎﺩﯼ

ﭘُﺮﯼ ﻫﻢ ﭘُﺮﯼ

ﻫﻤﻪ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ

ﻣﺎﺩﯼ ﻣﺎﺩﯼ

ﺍﺯ ﭘُﺮ ﺍﺯ

ﻣُﺸﺘﯽ ﮐﺎﺳﺐِ ﭘَﺴﺖ

ﻣﺤﺘﺎﺝ ﺍﺯ ﺁﺩﻣﺎﯼ ﻣﺤﺘﺎﺝ

ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ

ﻭ ﺍﺯ ﺁﺩﻣﺎﯼ ﺧﺮﺩﻣﻨﺪ ﻭ

ﮐﺮﺩﻩ ﮐﺮﺩﻩ

ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ, ﺭﻭ ﺭﻭ

ﮐﺮﺩﻩ ﺗﺤﻤﯿﻞ ﮐﺮﺩﻩ

ﺁﺩﻣﺎﯼ ﺍﺯ ﺁﺩﻣﺎﯼ

ﺳﺨﺖ ﮐﻮﺵِ ﮐﺎﺭﮔﺮ

ﺭﻭ ﮐﺎﻏﺬ ﻓﺮﺩﺍﯼ ﺭﻭﺷﻦ ﺭﻭ

ﮐﺮﺩ ﮐﺮﺩ

ﭘﻮﻝ ﺍﺯ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﭘﻮﻝ

ﮔﺸﺖ ﮔﺸﺖ

ﺭﺳﯿﺪ ﺭﺳﯿﺪ

ﮐُﻠﯿﻪ‌ﺵ ﻓﺮﻭﺵ ﮐُﻠﯿﻪ‌ﺵ

ﭘُﺮ ﺍﺯ ﺍﻭﻧﺎ ﺳﺎ ﺳﺎل‌ها

ﺩﺭ ﺩﺭس‌هاﯼ ﺑَﺪﻥ

ﮔﺬﺷﺘﻦ ﺍﻣﯿﺪ ﮔﺬﺷﺘﻦ

ﻭﻃﻦ ﻣﺮﺯﻫﺎﯼ ﻭﻃﻦ

ﮐﻪ ﺍﺯ ﺑﻐﻀﯽ ﮐﻪ

ﻧﺸﺪ ﻭ ﺍﺷﮏ ﻧﺸﺪ

ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﻫﺎﯾﯽ

ﻧﺸﺪ ﮐﺸﻒ ﻧﺸﺪ

ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﮐﺴﺎﯾﯽ ﮐﻪ

ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺧﻮﺩﯼ ﻓﺮﯾﺐ ﺧﻮﺭﺩﻥ

ﺑﻌﺪ, ﯾﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﺗﮏ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ

ﻣُﺮﺩﻥ ﻏﺮﯾﺐ ﻣُﺮﺩﻥ

ﺍﺯ ﺍﺯ

ﭘُﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ, ﺗﻮ

ﺩﺭﺩ ﻫﺎﯼ ﺩﺭﺩ

Sag es in diesem Moment

Was zu verwenden

Vom Schrei, sobald ich schreie

Ich singe und breche mein Schweigen

Ich bleibe und kündige meinen Aufstieg an

Und ich fliege, ich fliege zum Gipfel der Geschichten

Von nun an werde ich die Worte meines Herzens rufen

Ich singe und breche mein Schweigen

Ich bleibe und kündige meinen Aufstieg an

Und ich fliege, ich fliege zum Gipfel der Geschichten

Folge meinen Worten

Sag mir, was ich geweint habe

Was unsere Generation sieht

Unsere Tränen tropfen

Die Menschen sind hilflos

Unseren Schmerz sehen

Sei rücksichtsloser

Schlecht für die Heimat

Was sollen wir machen?

Bei wem hat er sich beschwert?

Von diesem schlimmen Schicksal

Wer hat mich gejagt?

Nein, es ist meine Schuld

Was ich erlaubt habe

Ich dachte, einer würde kommen

Zum Heil des Menschen

Das nicht bewusst

Herzen sind voller Fragmente

Das ist der Grund

Machen Sie Ihre Augen nass

Das nicht bewusst

Alle haben Schmerzen

Ich hoffe, jeder hat einen Knoten

Gelöst werden

Wenn du siehst

Preise mit offensiven Schritten

Nach vorne

Zu astronomischen Zahlen

Sie müssen

Auf deinen Sturz treten

Weil du immer noch

Gesicherte feste Rechte

Es bedeutet das Einzige

Das fließt auf dich zu, es tut weh

Das dein ganzes Wesen

Panik

Sag mir, dass du auf diesem Weg bist

Kann es ein Licht geben?

Um diesen Weg zu beleuchten?

Was ist also der Weg?

Schrei einfach, sobald ich schreie

Ich singe und breche mein Schweigen

Ich bleibe und kündige meinen Aufstieg an

Und ich fliege, ich fliege zum Gipfel der Geschichten

Komm mit mir

Wenden Sie Ihr Herz dem Meer zu

Schrei dein Herz heraus

Du bist in dieser Ruine

Du bist so schwarz

Dies ist das Heilmittel für Schmerzen

Komm mit mir

Wenden Sie Ihr Herz dem Meer zu

Schrei dein Herz heraus

Du bist in dieser Ruine

Du bist so schwarz

Dies ist das Heilmittel für Schmerzen

Schrei einfach, sobald ich schreie

Ich singe und breche mein Schweigen

Ich bleibe und kündige meinen Aufstieg an

Und ich fliege, ich fliege zum Gipfel der Geschichten

Von nun an werde ich die Worte meines Herzens rufen

Ich singe und breche mein Schweigen

Ich bleibe und kündige meinen Aufstieg an

Und ich fliege, ich fliege zum Gipfel der Geschichten

Können Sie mich hören?

Jeder Moment ist ein neuer Anfang

Jeder Anfang ist eine Wiedergeburt

Fria, Fria, Fria

اا, هه

فریاس