Yüreğim Kanıyor - Ahmet Kaya, Yusuf Hayaloğlu

Sakin göllerin kuğusuyduk

Salınarak suyun yanağında

Yarılan ekmeğin buğusuyduk

Gözüm yaşarıyor

Yüreğim yanıyor

Olmasaydı sonumuz böyle

Gözüm yaşarıyor

Yüreğim kanıyor

Olmasaydı sonumuz böyle

«Biri saksımızı çiğneyip gitti

Biri duvarları yıktı

Camları kırdı

Fırtına gelip aramıza serildi

Biri milyon kere çoğaltıp hüzünleri

Her şeyi kötüledi

Bizi yaraladı

Biri şarabımızı döktü

Soğanımızı çaldı

Biri hiç yoktan vurdu kafeste kuşumuzu!

Ciğerim yanıyor, yüreğim kanıyor

Olmasaydı… olmasaydı sonumuz böyle!»

Gözüm yaşarıyor

Yüreğim kanıyor

Olmasaydı sonumuz böyle

Gözüm yaşarıyor

Yüreğim kanıyor

Olmasaydı sonumuz böyle

Dağlarda çoban ateşiydik

Dolanarak mavzer yatağında

Ceylanın pınara inişiydik

Göğsüm daralıyor

Yüreğim kanıyor

Olmasaydı sonumuz böyle

Birer yolcuyduk aynı ormanda kaybolmuş

Aynı çıtırtıyla ürperen birer serçe

Hep aynı yerde karşılaşırdık, tesadüf bu

Birer tomurcuktuk hayatın kollarında

Birer çiğ damlasıydık

Bahar sabahında, gül yaprağında

Dedim ya;

Hiç yoktan susturuldu şarkımız!

Yüreğim kanıyor, yüreğim kanıyor

Bitmeseydi… bitmeseydi bizim öykümüz böyle!"

Göğsüm daralıyor

Yüreğim kanıyor

Olmasaydı sonumuz böyle

Wir waren Schwäne ruhiger Seen

Schwingen auf der Wange des Wassers

Wir waren der Dampf des aufgebrochenen Brotes

Meine Augen tränen

Mein Herz brennt

Wenn nicht, so enden wir

Meine Augen tränen

mein Herz blutet

Wenn nicht, so enden wir

„Jemand hat unseren Blumentopf gestohlen und ist gegangen.

Jemand brach die Wände ein

zerbrach die Fenster

Der Sturm kam und legte sich zwischen uns

Jemand reproduziert die Traurigkeit millionenfach

machte alles noch schlimmer

verletze uns

Jemand hat unseren Wein verschüttet

Er hat unsere Zwiebel gestohlen

Jemand hat unseren Vogel aus dem Nichts in den Käfig geschossen!

Meine Leber brennt, mein Herz blutet

Wenn es nicht gewesen wäre … wenn es nicht gewesen wäre, so sind wir gelandet!“

Meine Augen tränen

mein Herz blutet

Wenn nicht, so enden wir

Meine Augen tränen

mein Herz blutet

Wenn nicht, so enden wir

Wir waren Hirtenfeuer in den Bergen

Er wandert in seiner Mauserkoje umher

Wir waren der Abstieg der Gazelle zur Quelle

Meine Brust wird enger

mein Herz blutet

Wenn nicht, so enden wir

Wir waren Reisende, die sich im selben Wald verirrt hatten

Spatzen zittern vor demselben Knistern

Wir haben uns immer am selben Ort getroffen, das ist Zufall

Wir waren Knospen in den Armen des Lebens

Wir waren Tautropfen

Am Frühlingsmorgen auf dem Rosenblatt

Ich sagte es;

Unser Lied wurde umsonst zum Schweigen gebracht!

Mein Herz blutet, mein Herz blutet

Wenn es nicht endete ... wenn es nicht endete, das ist unsere Geschichte!"

Meine Brust wird enger

mein Herz blutet

Wenn nicht, so enden wir