Mizerna Cicha - Anna Maria Jopek

Mizerna, cicha, stajenka licha,

Pełna niebieskiej chwały.

Oto leżący, na sianku śpiący

O promieniach Jezus mały.

Nad nim anieli w locie stanęli

I pochyleni klęczą

Z włosy złotymi, z skrzydłami białymi,

Pod malowaną tęczą.

Wielkie zdziwienie: wszelkie stworzenie

Cały świat orzeźiony;

Mądrość Mądrości, Światłość Światłości,

Bóg — człowiek tu wcielony!

I oto mnodzy, ludzie ubodzy

Radzi oglądać Pana,

Pełni natchnienia, pełni zdziwienia

Upadli na kolana.

Oto Maryja, czysta lilija,

Przy niej staruszek drżący

Stoją przed nami, przed pastuszkami

Tacy uśmiechający.

Arm, ruhig, arm stabil,

Voller himmlischer Herrlichkeit.

Hier liegt, schläft im Heu

Kleiner Jesus über Strahlen.

Über ihm blieben die Engel im Flug stehen

Und gebückt knien sie

Mit goldenem Haar, mit weißen Flügeln,

Unter einem gemalten Regenbogen.

Große Überraschung: jede Kreatur

Ganze Welt erfrischt;

Weisheit der Weisheit, Licht des Lichts,

Gott - Mensch hier inkarniert!

Hier sind viele arme Leute

Sie rät, den Herrn zu beobachten,

Voller Inspiration, voller Staunen

Sie fielen auf die Knie.

Hier ist Maria, eine reine Lilie,

Neben ihr der alte Mann, der zittert

Sie stehen vor uns, vor den Hirtenkindern

Also lächelnd.