Taksówka - Coma

To ta przed zmrokiem

Bezwładna godzina

Na trasie do domu

O której myśli ciężkie

Westchnienia

Wyobraź warstwę na dnie szklanki

Cukier w herbacie u babci

Żałosny i wzruszający

Osad, znak

Zapadają mętnym śladem w pamięć

Po wszystkim tym

Listopad zwalnia

Latarnie za zasłoną

Piksele na szosie

Żółte, czerwone

I biała wilgoć, mgła

Kilka punktów zaczepienia

W znanym wymiarze

Snuję, rozciągam na nich nić

Zaznaczam terytorium zdarzeń

Od lampy

Do wierzchołków osiedla

Od wnętrza do zewnętrza

Przeciągnąć by po tej nici

Aż wyda dźwięk

Aż jęk

Po wszystkim tym

A trzeba przyznać

Że dręczył, drżał w powietrzu

Jakiś nieznośny spokój

Od co najmniej końca wakacji

Słońca było więcej niż zawsze

Ludzie uśmiechnięci

Inaczej jakoś

Złowrogo bo szczerze

To mogło uśpić

To mogło uśpić

To mogło uśpić czujność

Psy syte miast

Się oblizawszy

Kłapały

Pyski

Mlaski

To mogło uśpić

To mogło uśpić

To mogło uśpić czujność

I mnie, przyznam, nie mniej

Się chciało szczęście czuć

Czy jak by to nazwać, spokój

A trzeba było wiedzieć, że coś drga

A trzeba było mądrym być przed szkodą

Wtedy choroba weszła w płuca

Pół miasta charczało w tramwajach

A mówi się we wschodnich medycynach

Znajomy, właściciel baru «Sajgon»

Wyznawca buddy, akupunktury, mówił

Były narkoman i alkoholik

Były piosenkarz czy też muzyk

Były katolik, były rozwodnik

Kompletny były degenerat

Akupunktura, medycyna rozumiesz wschodu

Że to od duszy idzie

Choróbsko ciała od duszy

To jaką ma duszę

Ludność miasta

Która tak licznie

Zaczęła kasłać?

Przeleżę tydzień

Nieprzeleżane

Nie było czasu

Niewyleczone

A już mi huczał cały wielki zestaw gróźb

Nad głową, wiecznego potępienia

Cały wielki zestaw pokus

Rozhuczał się, że w sumie można było

Tylko płynąć dalej, no to płynę

To jaką ma duszę

Ludność miasta

Która tak licznie

Zaczęła kasłać?

Es ist der vor Einbruch der Dunkelheit

Träge Stunde

Auf dem Heimweg

Worüber Gedanken schwer sind

Seufzer

Stellen Sie sich die Schicht am Boden des Glases vor

Zucker im Tee bei Oma

Erbärmlich und berührend

Sediment, Zeichen

Sie bleiben eine wolkige Spur in der Erinnerung

Nach dem allen

Der November verlangsamt sich

Laternen hinter einem Vorhang

Pixel auf der Straße

Gelb Rot

Und weiße Feuchtigkeit, Nebel

Mehrere Befestigungspunkte

In einer bekannten Dimension

Ich nähe, spanne den Faden darauf

Ich markiere das Territorium der Ereignisse

Von der Lampe

Zu den Gipfeln des Anwesens

Von innen nach außen

Über diesen Faden ziehen

Bis es ein Geräusch macht

Bis ein Stöhnen

Nach dem allen

Und du musst zugeben

Dass er quälte, zitterte in der Luft

Etwas unerträglicher Frieden

Spätestens ab Urlaubsende

Es gab mehr Sonne denn je

Lächelnde Menschen

Sonst irgendwie

Unheimlich, weil ehrlich

Es könnte dich einschlafen lassen

Es könnte dich einschlafen lassen

Es könnte meine Wachsamkeit einlullen

Hunde füllen die Städte

Nachdem ich meine Lippen geleckt hatte

Sie schnappten zu

Die Münder

Mlaski

Es könnte dich einschlafen lassen

Es könnte dich einschlafen lassen

Es könnte meine Wachsamkeit einlullen

Und ich, das gebe ich zu, nicht weniger

Du wolltest Glück empfinden

Oder wie würdest du es nennen, ruhig

Und man musste wissen, dass etwas vibrierte

Und man musste vor Schaden wachsam sein

Dann drang die Krankheit in die Lunge ein

Die Straßenbahnen ratterten durch die halbe Stadt

Und es wird in der östlichen Medizin gesprochen

Freund, Besitzer der Bar «Saigon»

Anhänger der buddhistischen Akupunktur, sagte er

Ehemaliger Drogenabhängiger und Alkoholiker

Ehemaliger Sänger oder Musiker

Ehemaliger Katholik, Ex-Scheidung

Sie waren völlig degeneriert

Akupunktur, Sie verstehen die Medizin des Ostens

Dass es aus der Seele kommt

Die Krankheit des Körpers von der Seele

Was für eine Seele es hat

Stadtbevölkerung

Welche so zahlreich

Hat sie angefangen zu husten?

Ich bleibe eine Woche

Unbehandelt

Es war keine Zeit

Unbehandelt

Und schon brüllte mir eine Menge Drohungen entgegen

Oben, ewige Verdammnis

Eine ganze Reihe von Versuchungen

Er fing an zu summen, dass es möglich sei

Schwimm einfach weiter, also schwimme ich

Was für eine Seele es hat

Stadtbevölkerung

Welche so zahlreich

Hat sie angefangen zu husten?