Zaduszki - Coma

Za oddech głęboki

Co nozdrza przymroził

Dziękuję

Do głowy mi wskoczył

Niedziela po świętach

Cmentarze w płomieniach

I cisza nad miastem

I letarg

Przepici sąsiedzi

Zalegli w sypialniach

Od rana znów praca

I dobrze się składa

Bo mogę przechadzać się sam

Od rana znów praca

I dobrze się składa

Bo mogę przechadzać się sam

Przeszedłem park i nic

Cisza.

Chłód, wiatr i cisza, cisza

Szedłem w ulicach

Łódź pofabryczna

Ta stacja, ten dworzec zburzony

I nic, nadal cisza, cisza

Ale nie, że nikogo tylko

Jakaś złowroga zapowiedź

Taka wręcz od środka cisza

Od serca

Rzewnie zrobiło się

Pięknie i groźnie, więc wiem

Wiem, że coś jest

Na rzeczy

Coś wisi w powietrzu

Coś się nie mieści

Nie mieści się w ludzkim pojęciu

Coś drży, coś się zbliża

Coś znaczy ta cisza

Niczego nie czuję

Niczego nie słychać

A teraz już wiem to

A wtedy to nie

Für einen tiefen Atemzug

Was die Nasenlöcher gefroren

Danke

Es sprang mir in den Kopf

Sonntag nach Weihnachten

Friedhöfe brennen

Und die Stille über der Stadt

Und Lethargie

Erschöpfte Nachbarn

Sie waren in den Schlafzimmern überfällig

Morgens wieder arbeiten

Und das ist in Ordnung

Weil ich alleine spazieren gehen kann

Morgens wieder arbeiten

Und das ist in Ordnung

Weil ich alleine spazieren gehen kann

Ging durch den Park und nichts

Schweigen.

Kühle, Wind und Stille, Stille

Ich ging durch die Straßen

Postindustrielles Boot

Dieser Bahnhof, dieser Bahnhof ist abgerissen

Und nichts, immer noch Stille, Stille

Aber nicht das irgendjemand

Irgendeine ominöse Ankündigung

Diese Stille von innen

Von Herzen

Wahrscheinlich hat es

Schön und beängstigend, also weiß ich

Ich weiß, da ist etwas

Auf das Zeug

Etwas liegt in der Luft

Etwas ist falsch

Es geht über das menschliche Verständnis hinaus

Etwas zittert, etwas nähert sich

Diese Stille bedeutet etwas

Ich fühle nichts

Nichts hören

Und jetzt weiß ich es

Und dann nicht