Tafla - Edyta Gorniak

Tafla lodu na jeziorze

W niej zamarznięte moje łzy

Jeszcze kiedyś o tej porze

W rękach trzymałeś nasze sny

To nic

Na środku świata zostawiłeś nagle mnie

To nie jest miejsce, które budzi mój lęk

Bo w chwili gdy opadam z sił

Choć oddalił się mój ląd

Odnalazłam zagubioną

Część mnie

Pamiętam dobrze tamte chwile

Gdy nie docierał do mnie świt

Kiedyś we mnie przeminiesz

Ale już dzisiaj nie boję się żyć

Na środku świata zostawiłeś nagle mnie

To nie jest miejsce, które budzi mój lęk

Bo w chwili gdy opadam z sił

Choć oddalił się mój ląd

Odnalazłam zagubioną mnie

Gdy oddali się mój ląd

Znów odnajdę zagubioną

Mnie

Eisdecke auf dem See

Meine Tränen sind in ihr gefroren

Irgendwann um diese Zeit

Du hast unsere Träume in deinen Händen gehalten

Das ist nichts

Du hast mich plötzlich mitten in der Welt zurückgelassen

Das ist kein Ort, vor dem ich Angst habe

Denn in dem Moment verliere ich meine Kraft

Obwohl mein Land abgereist ist

Ich habe den Verlorenen gefunden

Teil von mir

Ich erinnere mich gut an diese Momente

Als die Morgendämmerung mich nicht erreichte

Eines Tages wirst du an mir vorbeigehen

Aber heute habe ich keine Angst zu leben

Du hast mich plötzlich mitten in der Welt zurückgelassen

Das ist kein Ort, vor dem ich Angst habe

Denn in dem Moment verliere ich meine Kraft

Obwohl mein Land abgereist ist

Ich fand mich verloren

Wenn mein Land weg ist

Ich werde den Verlorenen wiederfinden

Mir