Nafas - Googoosh

اگه حتی بین ما،فاصله یک نفسه ،نفس منو بگیر

برای یکی شدن،اگه مرگ من بسه ،نفس منو بگیر

ای تو هم سقف عزیز،ای تو هم گریه من ،گریه هم فاصله بود

گریه آخر ما ،آخربازی عشق،ختم این قائله بود

حدس گر گرفتنت،در تنور هر نفس ، غم نه، اما کم که نیست

هم شب تازه تو،ترکش پر تیر عشق،سنگ سنگر هم که نیست

خوب دیروز و هنوز ،طرحی از من بر صلیب،روی تن پوشت بدوز

وقت عریانی عشق،با همین طرح حقیر،در حریق تن بسوز

پلک تو فاصله،دست و کاغذ و غزل،من و عاشقانه بود

رستن از پیله خواب ، ای کلید قفل شعر،خواب شاعرانه بود

اگه حتی بین ما ،فاصله یک نفسه،نفس منو بگیر

برای یکی شدن ، اگه مرگ من بسه ،نفس منو بگیر

از ته چاه سکوت ،تا بلندای صدا،یار ما بودی عزیز

در تمام طول راه ، با من عاشق ترین ، هم صدا بودی عزیز

حدس رو گردان شدن ، از منو از راه ما،باور بی یاوری

روز انکار نفس،روز میلاد تو بود،مرگ این خوش باوری

تو بگو غیبت دست ،غیبت هر چه نفس ،بین ما فاصله نیست

غیبت آخر تو،کوچ مرغان صدا ، ختم این قائله نیست

Auch wenn eine Distanz zwischen uns ist, raubt mir den Atem

Eins zu werden, wenn mein Tod genug ist, raubt mir den Atem

O du liebes Dach, o du mein Schrei, Schrei war die Ferne

Unser letzter Schrei, das letzte Liebesspiel, war das Ende dieses Glaubens

Du hast es erraten, im Ofen jedes Atemzugs keine Traurigkeit, aber nicht ein bisschen

Deine neue Nacht, die archetypischen Überbleibsel der Liebe, ist keine Festung

Nun, gestern und noch, sticke mein Design auf das Kreuz auf meiner Haut

Die nackte Zeit der Liebe, mit demselben demütigen Plan, brennt im Feuer des Körpers

Deine Augenlider waren in der Ferne, Hände und Papier und Lyrik, ich und Romantik

Aus dem Schlafkokon aufzusteigen, der Schlüssel zum Schloss der Poesie, war ein poetischer Traum

Auch wenn eine Distanz zwischen uns ist, raubt mir den Atem

Eins zu werden, wenn mein Tod genug ist, raubt mir den Atem

Vom Grund des Brunnens der Stille bis zur Lautstärke der Stimme warst du unser lieber Freund

Die ganze Zeit über warst du am meisten in mich verliebt, Liebes

Schätze, sich abzuwenden, von mir durch uns, hilfloser Glaube

Der Tag der Selbstverleugnung war der Tag deiner Geburt, der Tod dieses Optimismus

Du sagst, das Fehlen der Hand, das Fehlen jedes Atemzugs sei keine Distanz zwischen uns

Ihre letzte Abwesenheit, der Zug gesunder Vögel, ist nicht das Ende dieses Glaubens