Pianists - Лайма Вайкуле

Kad tu spēlē, tad viss mainās, uzzied krāsās pasakainās

Un kā zelta stīgas mirdz

Nesteidzies vēl atvadīties, nenāci tu slavas dzīties

Tu to dari vienkārši no sirds

Aplaudēsim pianistam, viņam tālu vēl līdz Listam

Bet viņš spēlē un tam acis mirdz

Nesteidzieties atvadīties, jo viņš nav nācis slavas dzīties

Viņš to dara vienkārši no sirds

Melnās klavierēs mirdz stīgas

Viņš nav Bahs, viņš ir no Rīgas

Apģērbies kā ģēnijs neatzīts

Galvā cilindrs tam kā torte, rokās apdullinošs forte

Spēlē, spēlē, kamēr pienāk rīts

Mēs brīdi sapņosim nomodā

Un tālāk spēlēsim divatā

Mums šajā dzīvē tik maz ir dots

Bet šī vēl nav mūsu pēdējā nots

Beim Spielen verändert sich alles, erblüht in fabelhaften Farben

Und wie goldene Saiten glänzen

Beeilen Sie sich nicht, sich zu verabschieden, kommen Sie nicht zum Ruhm

Du tust es einfach von Herzen

Applaudieren wir dem Pianisten, er ist weit entfernt von List

Aber er spielt und seine Augen leuchten

Beeilen Sie sich nicht, sich zu verabschieden, denn er ist nicht zum Ruhm gekommen

Er tut es einfach von Herzen

Auf dem schwarzen Piano glühen die Saiten

Er ist nicht Bach, er kommt aus Riga

Als unerkanntes Genie verkleidet

Ein Zylinder im Kopf wie ein Kuchen, eine atemberaubende Stärke in den Händen

Spielen, spielen bis zum Morgen

Wir werden für einen Moment träumen

Und dann spielen wir zu zweit

Uns wird in diesem Leben so wenig gegeben

Aber dies ist nicht unsere letzte Notiz