Дыхаем зноў - Лявон Вольскі, Владимир Пугач

Пасля навальніцы

Знаходзіць адзін аднаго ў пяску і дзівіцца

Мы дыхаем зноў

У аскепках сталіцы

Халоднае сонца

Галоўнае мае адбыцца

Мы дыхаем зноў

Мы дыхаем зноў

Спалоханыя, бяскрылыя

Ці вартыя гэтай долі мы

Дыхай свабодна, мілая

Прагна, глыткамі доўгімі

Дыхай на поўныя грудзі, нам

Ветразі да аблокаў дом

Ляці, не глядзі ў мінулае

Нібы матылек на свае святло

Пасля навальніцы

Дзе водар азону забыты

Нібыта нам сніцца

Мы дыхаем зноў

I цепла ў сталіцы

Усе адбылося, што ў рэшце

Павінна адбыцца

Мы дыхаем зноў

Спалоханыя, бяскрылыя

Ці вартыя гэтай долі мы

Дыхай свабодна, мілая

Прагна, глыткамі доўгімі

Дыхай на поўныя грудзі, нам

Ветразі да аблокаў дом

Ляці, не глядзі ў мінулае

Нібы матылек на свае святло

Пасля навальніцы

Зламаныя спіцы

Пакінуты ровар і колы

Спыніліся быццам

Мы спознiмся зноў

Пасля навальніцы

Знаходзіць адзін аднаго ў пяску і дзівіцца

Мы дыхаем зноў

У аскепках сталіцы

Халоднае сонца

Галоўнае мае адбыцца

Мы дыхаем зноў

Мы дыхаем зноў

Спалоханыя, бяскрылыя

Ці вартыя гэтай долі мы

Дыхай свабодна, мілая

Прагна, глыткамідоўгімі

Дыхай на поўныя грудзі, нам

Ветразі да аблокаў дом

Ляці, не глядзі ў мінулае

Нібы матылек на свае святло

Пасля навальніцы

Дзе водар азону забыты

Нібыта нам сніцца

Мы дыхаем зноў

Ich цепла ў сталіцы

Усе адбылося, што ў рэшце

Павінна адбыцца

Мы дыхаем зноў

Спалоханыя, бяскрылыя

Ці вартыя гэтай долі мы

Дыхай свабодна, мілая

Прагна, глыткамідоўгімі

Дыхай на поўныя грудзі, нам

Ветразі да аблокаў дом

Ляці, не глядзі ў мінулае

Нібы матылек на свае святло

Пасля навальніцы

Зламаныя спіцы

Пакінуты ровар і колы

Спыніліся быццам

Мы спознimся зноў