Ghomri - Marjan

قُمری ای مسافر همیشگی

همدم روزهای خوب سادگی

پَرِ تو یه سایه‌بون بود واسه من

تو جهنم بزرگ زندگی

ای صمیمی‌تر از آسمون و باد

تو چرا اسم منو بردی ز یاد

باز داره صدای خوندنت میاد

قفس تنگِ دلم، تو رو می‌خواد

تویی که نقش امیدو

توی چشم من می‌کاشتی

تویی که عطر تنت رو

روی شاخه‌ها میذاشتی

قُمری ای مسافر همیشگی

مُرده اون روزای خوب سادگی

حالا که به شهر قلبم نمیای

واسه من راهی نداره زندگی

واسه من راهی نداره زندگی

حالا این منم که بی تو

پَر پروازم شکسته

پر پروازم شکسته

Der Mond ist ein regelmäßiger Reisender

Begleiter guter Tage Einfachheit

Deine Feder war ein Schatten für mich

Du bist die große Hölle des Lebens

O vertrauter als der Himmel und der Wind

Warum hast du meinen Namen vergessen?

Der Klang deines Lesens kommt wieder

Der enge Käfig meines Herzens will dich

Du bist die Rolle der Hoffnung

Du hast in meine Augen gepflanzt

Du, der du dein Parfüm riechst

Du legst es auf die Äste

Der Mond ist ein regelmäßiger Reisender

Tot die guten Tage der Einfachheit

Nun, da du nicht in die Stadt meines Herzens kommst

Es gibt keine Möglichkeit für mich zu leben

Es gibt keine Möglichkeit für mich zu leben

Jetzt bin ich ohne dich

Mein Flug ist kaputt

Mein Flug ist kaputt